هم رنج عزیزم سلام
چه کار خوبی کردی که اومدی. اینکه بدونی تو این دنیا با چنین دردی تنها نیستی، شاید بتونه ذره ای تسلای دل شکستت بشه. میگی از یاد نمیبری؟ هر لحظه زندگیت بهش آلوده است؟ بدون اینی که میگی رو با تمام گوشت و خون درک میکنم. من تو رو نمیشناسم، اما در بستر اندوه همیشگی خودم انگار خود توام. دردت رو میشناسم و زندگی کردم. پس عشقی که میدونم بر اثر سالها زیستن در سایه وحشت مدام از خودت دریغ میکنی (و راستش منم از خودم دریغ میکنم، ولی هنوز در وجودمون زنده ست) از من و تمام دوستانت در این سرزمین فراموش شده تا قلب شکسته تو جاریه. از خدا میخوام که از قدرت شفا بخش خودش در این عشق بذاره تا شاید حتی شده برای لحظه ای آرومت کنه...
سلام دوست گلم
متاسفم که چنین تجربه ای رو پشت سرگذاشتی. متاسفانه رفتار این آدما اصلا و ابدا ساده و خطی نیست. اونا میتونن چنان پیچیده، پنهانی و به آرومی زندگیت رو به آتیش بکشن که تو نه تنها متوجه نشی از طرف اونا بوده، حتی یک عمر با احساس عذاب وجدان زندگی کنی که چرا به اندازه کافی براشون خوب نبودی! تخصص اونا دادن احساس عذاب وجدانه و یه کار دیگه ای که درش مهارت باور نکردنی دارن تخریب روابط آدمای اطراف، بخصوص فرزندانشون با هم هست. اگر ذره ای احساس کنن دیگران با هم صمیمیتی دارن تا هر طور شده اونو به تباهی نکشن آروم نمیشینن. امیدوارم اینا راجع به شما صدق نکنه و رفتار اونا با شما همونطور که گفتید تنها و تنها از سر ناآگاهی بوده باشه، هر چند همون هم وقتی منجر به یک عمر عذاب و خارج شدن زندگی آدم از تعادل بشه چیز کوچکی نیست، که به راحتی بشه ازش گذشت...
ممنونم که هستی عزیزم❤️❤️
سختیهای دوران کودکی یادم میاد توطول راهنمایی ودبیرستانم حتی برام ی کاپشن نخرید ومن با مانتو کهنه خاهرم مدرسه میرفتم ازسرماتوزمستون یخ میزدم ولی به همه میگفتم گرممه عمداکاپشن نمیپوشم گرماییم درحالیکه برای خاهربزرگم که همیشه توهمه بدکاریهاش شریکش بود جفت جفت پالتومیخرید ناگفته نماند مادرم توفامیل مشهوره به بدبودن وکسی باهاش رابطه نداره سااالهاست.ومنوبخاطراین متنفربود چون شریک دوبهم زنیهاش وبدجنسیهاش نمیشدم ولی خاهرم شریک میشد.قصه مادرم مفصله.....
واینوبگم ۲زندگی و۳ بچه مو ازم گرفت ۳بچه زاییدم ولی هیچکدومو ندارم با شوهرام اونقدر بدبودومیجنگید و بیمحلی میکرد که راهی جزطلاق باقی نمیموند الان شب وروز حسرت بچههامو دارم چون یه روزم بعداز طلاقم نذاشت بیارمشون باخودم. بخدا من انواع و اقسام مریضیها رودارم ولی اون با وجود ۷۵ سال سنش بخدا یدونه قرص تا حالا نخورده و سالم سالم . چون خودش بوده که همه رو اذیت کرده خودش که اذیت نشده
ببخشید زیادشد دلم پر هست
سلام شیرین جانم
امیدوارم هر چه زودتر این تنها رشته اتصال باقی مونده هم قطع بشه که دیگه کلا از زندگیت حذف بشن. ولی چقدر عالی که کارا تا حالا خوب پیش رفته. البته با پشتکار و همتی که از تو سراغ دارم اصلا چیز عجیبی نبوده و نیست. تو یکی از مصمم ترین و با اراده ترین آدمایی که تو زندگیم دیدم. من هر جا در مسیرم ذره ای به تردید بخورم، فوری یاد تو میافتم و شک رو از ذهنم پاک میکنم. دعای خیر من و همه دوستانت در اینجا تا ابد پشت و پناه خودت و هر کی که تو رو صادقانه دوست داره و یاری میکنه شیرین جانم...
راجع به نام کاربری هم ممنونم از این توجه دلسوزانت. حتما به یه اسم بهتر فکر میکنم... 💗
سلام من بااینکه مادر ب شدت خودشیفته و بد دهن دارم طوری ک همه رو تحقیر میکنه حتی شوهرم ک به مادرم کلی احترام میزاره راحت ب شوهرم بددهنی و تحقیر میکنه ..اما از حرفای شما خوشم نیومد در رابطه با مادر..مادرهای ما اکثرا بیسواد هستن یا سواد کمی دارن یا توی زندگی شون امکانات و توجه نبوده ک اینجوری با ما برخورد میکنن ..ما ک باسواد و شعور هستیم نباید انقد وجه ی مادر رو خراب کنیم..ما وظیفه داریم فقط احترام بزاریم تا اونا کوتاه بیان اگه نیومد هم ب شوهرم میگم مشکل داره سنش رفته بالا بدتر شده اما اجازه نباید بدیم و همسرمون و خانوادش مادر ما رو حذف کنن از زندگی مون و ما رو بی خانواده تلقی کنن..هرچی باشه مادر و خانواده از پسر مردم باارزش تره.
عزیزم اصلا نیازی نیست عذرخواهی کنی بابت درد دلت. خود منو ببینید که چقدر طولانی تایپ میکنم؟! همه مون دلمون پر درده. اصلا واسه همینه که اینجاییم. هر چی که نیاز داری راجع بهش حرف بزنی به مرور بگو، حتما سر فرصت خونده و درک میشه. بعد از اون هم میتونیم جدی تر و عمیق تر به مساله نگاه کنیم تا اگر بشه راهی برای بهتر شدن حالمون پیدا کنیم...
ممنونم دوست عزیز
امیدوارم ما برای فرزندانمون این طور نباشیم
من واقعا دلم میخواد که پسرم مثل پدرش بی مسوولیت و تن پرور نباشه و متاسفانه گاهی اوقات برای این که یه تلنگری بهش بزنم؛ کارایی که براش کردم و در طول روز می کنم رو بهش یادآوری می کنم. اخه واقعا تنبله و حتی اگه آب بخواد از من می خواد که براش بیارم. این که هر کاری بتونم براش انجام بدم واقعا برام لذت بخشه
و از اول که تصمیم به بچه دار شدن گرفتم می دونستم که قرار نیست عصای دستم باشه بلکه فقط قراره من نعمت زندگی رو بدون هیچ چشم داشتی به یه نفر دیگه بدم. اما نمیخوام تبدیل به یه آدم بی مسوولیت بشه. واقعا نمیدونم دیگه چجوری میشه بهش تلنگر زد که آسیب نبینه و بعدش خودم عذاب وجدان نگیرم که نکنه بهش احساس گناه دادم
سلام دوست گلم
هیچ آدمی تو این دنیا بی عیب و نقص نیست. مادرها هم از این قاعده مستثنی نیستن. اونا هم گاهی ممکنه خسته بشن، اشتباه کنن و ناخواسته به بچه هاشون آسیب بزنن. اما هیچ کدوم از اینا خدشه ای به جایگاه کلی اونا وارد نمی کنه. اساسا اگر مادری کردن اینقدر کار حساس و سختی نبود، خدا بهشتو زیر پای مادر نمی گذاشت. مشکل از اونجایی شروع میشه که یه زن عمدا و با علم به آسیب هایی که داره به بچش میزنه این کار رو انجام میده. جایی که می بینه و میفهمه اون طفل معصوم داره ذره ذره آب میشه و زندگیش از مسیر تعادل خارج میشه و علی رغم اینکه میتونه آسیب نزنه، اونو متوقف کنه یا جلوش رو‌بگیره کوچکترین اهمیتی نمیده که هیچ، میشینه، نگاه میکنه و از رنج و عذاب اون بچه لذت میبره. انگار که این بشر نه فرزندش، بلکه بزرگترین دشمنشه. مطمئنم همه بچهایی که اینجاییم خوب میفهمیم که چی دارم میگم و منظورم دقیقا چیه.
عزیزم، اینکه شما داری به پسر گلت و تاثیر رفتارت بر اون فکر میکنی و این سوال رو از خودت میپرسی که نقش رفتار من در آینده اون چی میتونه باشه، نشون میده که تو فرسنگ ها با چنین مادری فاصله داری.
دوست خوبم، کاملا طبیعیه که چنین نگرانی داشته باشی. ما ها که در دامن چنین مادری رشد کردیم همیشه با این سوال مواجهیم که آیا من به اندازه کافی مادر خوبی برای بچم هستم؟ نکنه من یه وقت خدایی نکرده ناخواسته همون رنجی رو بهش منتقل کنم که اون به من منتقل میکرد. من یکی که از ترس همین مساله جرات نکردم بچه بیارم.
اما عزیزم، اصلا نگران نباش، مطمئنم که تو اگر بخوای به راحتی میتونی این مشکل رو حل کنی. الان خدا رو شکر منابع زیادی در زمینه تربیت فرزند و فرزند پروری وجود داره که میتونی از اونا کمک بگیری. حتی اگر بازم ابهام داشتی به راحتی میتونی از مشاور کمک بگیری تو این زمینه. از همه اینا گذشته، کافیه به تجربه زیسته تلخی که خودمون داشتیم رجوع کنیم تا بتونیم از تکرار خیلی آسیبها جلو گیری کنیم.
امیدوارم خدا کمکت کنه که براش همون مادری بشی که خودت ازش محروم بودی. امیدوارم که همه مون یه روز لذت «خوب مادری کردن» رو با تمام وجود احساس کنیم، که به نظر من این خودش کمتر از لذت داشتن مادر خوب نیست....
