سلام
من از بچگی محبت پدر رو ندیدم یعنی اگه یه بار باهام درست حرف بزنه چشام از تعجب میخواد در بیاد نمیدونم چرا اینجوری میکنه از بین بچه هاش بیشتر با من بده از بچگی به خودم هی دلداری میدم طوری نیس اخلاقش اینه تو دلش چیزی نیس ولی اینجور که میگم نیس
مامانم هم خیلی زن عصبانی هستش همیشه موقع دعوا عیب هامو جلوم میاره دو سالی میشه همش بهم میگه ترشیده میگه خونه مونده دخترای مردم تو سن دوازده سالگی شوهر میکنن ولی تو به این سن رسیدی از خونه ما گم نمیشی میگه از وقتی تو به دنیا اومدی زندگیم جهنم شده همیشه دعا میکنه که خدا تورو بگیره کی گم میشی راحت شیم درحالیکه من خیلی خاستگار دارم بخدا اگه بشمارم از ۲۰ تا بیشتر میشه تازه پسرخالم هم یک هفته پیش از آلمان اومد خاستگاریم بابام و مامانم قبول نکردن تازه دوباره هم میخان بیان ولی من که میدونم اومدنشون الکیه من در تعجبم وقتی اینهمه خاستگار دارم چرا بهم میگه ترشیده من هنوز ۱۷ سالمه واسه یه دختری که هنوز به سن قانونی نرسیده این حرفا خیلی درد داره منم تو دعوا جوابشونو میدم ولی وقتی اینجوری تحقیرم میکنن هیچی واسه حرف ندارم .تازه یه بارم بهم گف خودکشی کن مارو راحت کن
ولی جلوی بقیه جوری رفتار میکنه که انگار فقط مامان من دختر داره انقد باهام خوبه که شاخ در میارم
گاهی وقتا میخوام خودکشی کنم ولی من آدم این حرفا نیستم میترسم .
دوس دارم زودتر شوهرم بدن تا سرباره خانوادم نباشم اگه من نباشم اونا خوشبخت ترن
اگه به پسر خالم جواب مثبت بدن دیگه یه بارم از آلمان نمیام پیششون تا ناراحت شن
به خالم میگفتن که آلمان دوره ما دخترمونو به راه دور نمیدیم
ولی هرکی ندونه من که میدونم اونا از من متنفرن.
ببخشید توروخدا سرتونو درد آوردم.
