با بی تفاوتی همسرم چیکار کنم

سلام ؛روزتون بخير

كاربرى تون رو تو تاپيك من خودم را دوست دارم ديدم پست تون برام جالب بود آمدم يك سرى به تاپيك هاتون بزنم

اگر اشتباه نكنم شما هنوز اون شخصيت مهرطلب تون رو داريد و خودتون رو به اندازه كافى دوست نداريد (سوء تفاهم نشه من فقط برداشتم رو از صحبتهاتون گفتم )

سلام ؛شب تون بخير

چه حس و حال خوبى داشت حرفاتون ؛ اميدوارم در زندگى مشترك تون اين حس و حال ابدى و روز افزون باشه

من ازدواج نكردم اما به تجربه نه يكبار بلكه هزار بار بدجور تجربه كردم نبايد تمام معرفتت  ؛ تمام احساست  و همه توجهت رو براى كسى خرج كنى چون بى ارزش ميشى و احترامى نخواهى داشت بايد شيرينى و تلخى رو با هم داشته باشى (البته كار بسيار سختيهء  اينكه  تلخى و شيرينى رو در جاى درستش استفاده كنى )

خيلى دوست دارم خانم هائيكه در عين داشتن ظرافت و زنانگى ؛ ابهت دارن و قدرتمند هستن 

اما هنوز  با زن ايده آلم خيلى فاصله دارم

لطف ميكنيد تجربيات تون رو با ما به اشتراك بذاريد؟؟

اين پند رو از تاپيك بانو آرتيميس برداشتم چون به موضوع صحبت ما نزديك هست براتون مى فرستم شايد شما هم بپسندين

ممنون از وقتى كه گذاشتيد

سلام ؛وقتتون بخير

باعث افتخار منه داشتن دوست موفق و بااخلاقى مثل شما 🌹🌹

ببین تو هوو  داری  طلاق بگیر 

شوهرت خواهرشوهرداره؟

چجوری میتونی ادامه بدی ؟

بزرگ شدن بچه تو بهونه نکن ،الان جدانشی چن سال دیگ هم حتما نمیشی

قدرخودتو بدون

نزار اینجوری بهت بی احترامی کنه

الکیم همچین آدمیو انقد گنده نکن،خودتم مقصری

درکت میکنم عزیزم 

ولی چقد نامرده که اینجوری میگه میخواستی بگی مگه روز اول صورت منو ندیدی کور بودی 

عزیزم    آقایون نسبت ب خانومی که ازش سر باشه از لحاظ شغل و حقوق گارد دارن   اگر ی زن خونه دار معمولی بودی و دائم ازش درخواست مالی داشتی اوضاع این نبود متاسفانه    سعی کن یکم وانمود کنی از لحاظ مالی بهش احتیاج داری ببین بهتر نمیشه ؟ البته میدونم نمیشه   چون آقایون کلا جذب خانومای ضعیف تر از خودشون میشن   و خانومای بالاتر از خودشونو سرکوب میکنن 

این آدم نیست چطور باهاش زندگی میکنی؟خرجیم که نمیده بگم برای خرجی دادنش قربون صدقش برو اعتماد به سقف بهش بده...اشتباه کردی عزیزم از این دفعه بهش برین فقط 

سللم عزیز دلم. ببین شوهر من خیلی خیلی بدتر بود اصلا. تازه عاشق یکی دیگم بود. اصلا بهم محل نمیداد انگاار نه انگار اما ادمش کردم. 

بخدا همه جا میگم یکی استفاده کنه خوشحال میشم. اول از همه من خیلی بدبخت بودم هی عین بدبختا میفتادم دنبالش اهمیت میدم محبت میکردم که بلکه اونم بهتر بشه. میرفتم پیش مشاور میگفت باهاش خوب باش صبح برو استقابل شب برو استقبال کم نذار همه رو انجام میدادم مو به مو. دیدم نه این مثل خر میمونه. تازه پرو ترم شده و فکر میکنه حالا چه تحفه ایم هست. انقد بی مهری بی محلی دیدم که کشیده شده بود فکرو ذهنم سمت کسی که قبل شوهرم دوسش داشتم و حتی اگر خدا هدایتم نمیکرد میرفتم سراغش و ... . کم کم حسم به شوهرم از بین رفت. دیگه برام بود و نبودش مهم نبود.

یه بار نشستم با خودم شرط کردم گفتم من که نمیتونم طلاق بگیرم بذار حداقل این دوروز زندگی حالم با خودم خوش باشه. کلا باورت میشه شوهرمو گذاشتم کنار؟ اگر حوصله داشتم به خونه می رسیدم شام میذاشتم اگر نداشتم اصلا اهمیت نمیدادم و مهمتر از همه اگر اعتراضی می کرد بدون جنگ و اخم و بحث با یه لبخند مثلا میگفتم اره امروز وقت نشد اره امروز پریود بودم و ....

کلا بحث کردن بوسیدم گذاشتم کنار. اگر خیلی حرف میزد دیگه سکوت میکردم.

منو هیچا نمی برد التماسش میکردم بخدا. میگفتم تروخدا مثلا فلان روز بریم حتی شده با ماشین دور بزنیم اما دیگه تموم شد، خودم با دوستام میرفتم، خودم میرفتم خونه مادرم، خودم برای خودم عشق میکردم رستوران و خرید و ...

دید اینطوری شده دیگه خودش بون این که من بگم میگه پاشو بریم یه دور بزنیم. پاشو بریم امشب فلان جا غذا بخوریم.

یا مثلا بزرگترین مشکل دیگم قبلا این بود که اصلا پیش من نمیومد توی خونه، خودمو میبردم میچسبوندم بهش، هی حرف میزدم شوخی می کردم اما وقتی حسم بهش پرید دیگه اصلا انگار نه انگار حضور داره، کار خودمو میکردم توی خونه ورزش مکردم میرقیدم اهنگ گوش می کردم به خودم انقدددددددددد می رسیدم که دید نخ دیگه از این خبرا نیست خودشو جمع کرد.

اگر این حرفا به دردت میخوره بگو بازم برات تعریف کنم