سلام
لطفا راه حل بدید خیلی نیاز دارم کلا فکرمو مشغول کرده منم نمیخوام جز درس چیزی فکرمو مشغول کنه در ضمن کسی هست که هر روز باهاش چشم تو چشمم میبینمش هر روز
نگاهش نکن اصلا
من قلبم از جاش داره کنده میشه
بی معرفت...
منم در تورو دارم فراموش نمیشه اگ عشق واقعی باشه اگ نباشه زمان میبره
ولی من دارم باهاش کنار میام اما فراموشش نمیتونم کنم
تو یه کلاسیم تا حد امکان خیلی خودمو سرد نشون میدم که حتی همیشه دعواهامون سر همین بود الان کامل ازش فاصله گرفتم ولی اصلا میاد یه پیام‌هایی میده حس گناه میده به آدم که من عذاب وجدان بگیرم بعد من فقط دارم حرص اینو میخورم چجوری این همه عمرمو پای این آدم گذاشتم به خاطر همنی میخوان برام عادی شه که دیگه بشه برام مثل یه همکلاسی
اواییییییییییی سنت کمه دوست و رفیق داشته باش اما ن خیلی صمیمی دانشگاه ک رفتی دیگ صمیمیش خوبه ..
البته من خودن دوران کنکور داشتم یه رفیق ک باهم درس میخوندیم تو پانسیون دوتامون هم قبول شدیم اما الان ک مشاوره کنکور میدم ب هیچ وجه دوستی نزدیک به دانش آموزان پیشنهاد نمیدم اصلا مانع میشم مخصوصا سال کنکور
خودمم خیلی وقته به این نتیجه رسیدم و با خیلیا که بودم کم تر هستم یعنی بیشتر سرم تو لاکه خودمه کار خودمو میکنم ولی این از اول راهنمایی بوده الان هی داره رو مخم میره از این لحاظ نمیدونم چیکار کنم که برام مهم نباشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز