سلام آقای دکتر. من یه دختر ۲۰ ساله هستم. تقریبا دو ساله نسبت به همه حس نفرت دارم و از همه بدم میاد به خصوص جنس مذکر. تو خانوادمون چند تا طلاق صورت گرفته و من چون خیلی بهشون وابسته هستم و علاقه زیادی دارم با مشکلات پیش اومد ضربه روحی بدی بهم وارد شده طوری که شبا تا دیروقت به مسائل و مشکلات فکر میکنم و گریه میکنم.حدود یکسال و نیمه که خیلی زود عصبی میشم داد میزنم به مامانم و بقیه پرخاش میکنم بسیار کم طاقت شدم و با کوچکترین حرفی که بهم میزنن گریه میکنم تا قبل از این دخترشاد و خنده رو خوش اخلاقی بودم.اصلا دوست ندارم از خونه بیرون برم ازهمه دوستام فاصله گرفتم ؟
سلام و وقت بخیر
ببینید ناراحتی در مورد مسایل پیش اومده برای عزیزان عادی هست اما ادامه اون و کنار نیومدن که برای شما اتفاق افتاده میتونه خطرناک بشه.سعی کنید افکارتون رو مرتب کن برای خودتون هدف تعیین کنید .در صورت ادامه حتما حضوری مراجعه کنید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید