سلام خانم عزیز
در نظر داشته باشید اوایل زندگی مشترک همه نسبت به وظایف و رفتارهای زندگی متاهلی کم تجربه اند و با عادت های زندگی مجردیشان وارد می شوند و به تدریج متوجه یک سری مسایل لازم می شوند. مخصوصاً این که هر دو خیلی هم جوان هستید.
می توانید با همسرتان در یک شرایط معمولی و نه در حین یا پس از دعوا و قهر صحبت کنید.محتوای مکالمه ی شما چیزی شبیه این می تواند باشد:
ببین فلانی این عادت قهر کردن من رو اذیت می کنه و به نظرم اگر الان که اول کاره درستش نکنیم دیگه به عنوان یه عادت منفی تو رابطه ی ما جا می افته. قهر کردن می دونی که عادت مثبتی نیست مخصوصاً توی زندگی مشترک که باعث خراب شدن رابطه و لجبازی یا سردی می شه.بیا چنین چیزی رو توی رابطمون تغییر بدیم مثلا شرط بذاریم که مثلا تا ده بار که دعوامون شد یا قهر نکنیم یا مثلاً بیشتر از فلان ساعت دیگه قهر نباشیم حتی اگر هنوز ناراحتیم. منظور این نیست که مثلا بعد یک ساعت همه چیز عادی و گل و بلبل بشه ، این که فقط قهر نیستیم و کماکان می تونیم راجع به اون موضوع حرف بزنیم.اولش عدد مشخص کنید که انجامش براش سخت نباشه و وقتی انجام شد، میتونید تمدید کنید.
برای آشتی کردنش هم بیا نوبتی کنیم، چون این جوری برای من داره سخت می شه و احساس فشار ایجاد می کنه که هر بار من مجبور باشم بیام جلو، باعث می شه فکر کنم که تو رابطه برات مهم نیست یا فقط برای من مهمه یا هر چی که توی ذهنتون می گذره.
این روش معمولا خیلی خوب جواب می ده و بستگی به این داره که شما چقدر خوب مطرح کنید و چقدر هم با هم در کل بتونید خوب حرف بزنید
آرزوی موفقیت
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید