با سلام
من ۲۳ سالمه و شریک احساسیم هم ۲۳ سالشه
ما ۲سال پیش هم تو دانشگاه دیدیم
و هیچ ارتباطی نداشتیم تا امسال خودشون پیش قدم شدن برای ایجاد رابطه
تا ۴ ماه اول فوق العاده ترین فرد روی زمین بود،ولی دو ماه آخر هر بهونه ای میاورد که من بیخیال شم
مثل اینکه من دارم کارم راه میندازم و تمام آدمای موفق تنهان و اگر زیاد نبودم تو ناراحت نشو
اگر یه خواستگار خوب داشتی که بهتراز من بود برو و ما رابطمون قرار نیست به ازدواج برسه ولی دوست دارم بعداز ازدواجمون هنوز باهم در ارتباط باشیم مثل دوتا دوست،من با کسی ازدواج میکنم که بابام بگه
و در آخر گفت که از ۱۰سالگی یکی دوست داره که نمیتونن باهم باشن و فکرمیکنه با اون باشه خوشبخته
میدونم کار درستی کردم ولش کردم
ولی حرفاش تو مغزمه همش و شدیدا دلتنگشم
اگر میخواست فقط دوست باشیم چرا رابطه عوض کرد؟
مگه میشه از۱۰سالگی یکی بخوای؟حتی اونموقع هورمونم نداشته
و اینکه همه دوست دخترای یک روزش هنوز فالو داره ولی منو بلاک کرده😑
سلام دوستم منم مثل تو عذاب میکشم کسی که همدیگرو دوست داشتیم مثلا ولم کرد اونم بعد اینکه اومد خواستگاری
قشنگ از اوج به پایین کشیده شد رابطمون
الان یک سال بیشتره کارم گریه است
امیدوارم فراموش کنیم