خیانت مکرر همسر و حمایت نشدن از خانواده

عرض سلام و خسته نباشید.

همسر من عیب هایی داره که به شدت ازش دلزده شدم. یکیش اینکه به شدت در عشق دمدمی مزاجه. به محض اومدن یه کارمند خانوم در محل کارش فوری اقدام به برقراری ارتباط کلامی میکنه و زودهم عاشق و شیدا میشه. براشم فرق نمیکنه که خصوصیات اون خانوم ایده آلش باشه یا نه مثلا من اگر محبت بهش بکنم میگه تو زیادی لوس و رمانتیکش میکنی اون خانم منطقیه و بهتره‌ .  دفعه بعدی یکم خشک تر و منطقی تر رفتار میکنم میره سراغ یکی دیگه ومیگه اون بامحبته تو اصلا محبت نداری. پارسال من مانکن بودم رفت سراغ یه خانم چاق. امسال ده کیلو اضافه کردم که چاق باشم رفت سراغ یه خانم لاغر.... یه مدت تصمیم گرفتم خوده خودم باشم و کاری به معیارها و ملاک های دمدمی مزاجانش نداشته باشم. یه دوسه ماهی خوب بود ولی دوباره رفت...هردفعه که میره هم به شدت با من بد میشه و حتی برخورد فیزیکی میکنه و کتک میزنه. البته اگر بهش اعتراض نکنم و کاریش نداشته باشم کتک نمیزنه. ولی اعتراضم مساوی ست با انواع مجازات ها... اصلا نمیدونم چیکار باید باهاش بکنم. به شدت هم پرخاشگر و عصبی. هر اشتباهی هم که میکنه مسئولیتش رو قبول نمیکنه و از زیر سنگ هم شده یه مقصر پیدا میکنه که بندازه گردن اون. به شدت حسود و مادی گراست. من بخاطر فرار از جو و فشار خانوادم فقط چشم و گوش بسته انتخابش کردم و الان با یه بچه واقعا موندم چکار کنم. دوست دختر داشتنش رو باهمون دلایلی که بالا گفتم توجیه میکنه تا این حد وقیحه. الان در هیچ رابطه ای نیست ولی مطمئنم به محض اومدن یه خانم دیگه دوباره شروع میکنه. توی این سه سال زندگی مشترکمون ۵ بار این اتفاق افتاده. الان خواهش میکنم سرزنشم نکنید که ازدواجم از اساس اشتباه بوده یا بچه دار شدنم اشتباه بوده. چون اینا رو خودم میدونم و افسوس میخورم بابت این اشتباهات بزرگم‌.  الانم آرزوی طلاق دارم اما از طرفی خانوادم همون خانواده ای هستن که از دستشون فرار کردم و خودمم با یه بچه کوچک و بدون پشتوانه واقعا برام غیر ممکنه که بتونم رو پای خودم وایستم.... حداقل باید صبرکنم بچم بزرگتر بشه بعد برای جدایی اقدام کنم که بتونم برم جایی سرکار. حالا سوالم اینه که باهمچین مردی چجوری رفتار کنم تا چندماه ده بگذره و بچم بزرگتر بشه. الان ۶ ماهشه.