سلام خانم عزیز
انتخاب هر فردی برای دوستی و ازدواج چه برای دختر و چه پسر، قاعدتاً باید با این منطق صورت بگیرد که بودن این فرد در زندگی ما نه تنها از نبودنش بهتر باشد، بلکه کیفیت زندگی ما را هم به طرز مثبتی تغییر دهد. حتی اگر فرد مقابل دارای محاسن زیادی هم باشد، اما این حسن ها در رابطه ی ما نقشی بازی نکند، باز هم انتخاب ما موجه نیست. شما و ایشان لازم است از خودتان بپرسید که طرف مقابل چه چیزی را به زندگی من اضافه می کند که قابل قبول برای حساب کردن برای یک عمر باشد؟
اگر جواب متقاعد کننده ای برای خودتان نداشته باشید، انتخاب صحیحی ندارید و فرقی هم نمی کند که چه مدت از رابطه ی شما گذشته باشد.
این را در نظر داشته باشید که رابطه و ازدواج، کلاس درس نیست که ما برای طرف مقابلمان نقش معلم را بازی کنیم و او هم نقش شاگردی که تمایل به درس خواندن ندارد و ما به زور بخواهیم او را سر درس و مشق بنشانیم. ارتباط و ازدواج مثل بازی کردن است که دو طرف باید خودشان تمایل به بازی داشته باشند و قواعد آن را در کل رعایت کنند نه این که ما آن ها را به زور مجبور به بازی کردن کنیم.
در ضمن فراموش نکنید که سن شما و احتمالا دوست پسرتان برای ازدواج بسیار پایین است و بخشی از ناپختگی ها نیز به دلیل همین سنی است که موقع رعایت کردن ملزومات ازدواجی که شما انتظار دارید نیست.
با آرزوی تصمیمات آگاهانه تر برای شما
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید