سلام و خدا قوت
یه پسر سه ساله دارم که غالبا تنها در خانه
هستیم و پدرش هم کمتر از نصف روز خانه هست
سعی می کنم سرگرمش کنم و بازی کنیم با هم و وقتهای زیادی هم هست که بیرون می برمش و پارک هم تصمیم دارم الآن که یکم گرمتر شده ظهرها ببرمش.
مدتی هم هست که از شهرمون به خاطر شغل همسرم دور شدیم و خانواده ها کنارمون نیستن ولی تا جایی که ممکنه می ریم و سر می زنیم و جایی که امکانش باشه منو و پسرم مدت کوتاهی بیشتر می مونیم و برمی گردیم
دوستهای پسرم که یه پسر ۶ساله هست و همسایه مان هست میاد خونه مون باهاش بازی می کنه و یه دختر کلاس چهارمی هست که ایشون هم همسایه مون هستن، امروز اومده بود خونمون و پسرم گفت که می خواد باهاش بره خونشون و من گفتم که نه اونم بدون اجازه من کفشاش رو پوشید و رفت بالا، خانم همسایه هم می گفت بذار حالا بیاد(اصلا نمی گفت حرف مامانش دوتا میشه و یه جوری به من می گه تو خیلی سخت میگیری )منم چند دقیقه بعد رفتم بالا و به زور آوردمش پایین. نمی اومد با هیچی نمیشد راضیش کنم تا بغلش کردم و آوردمش.
همین خانم دخترش کلاس چهارمی و چون از بچگی تفریحش فقط خونه دوستان بوده الآن به گفته مادرش اصلا داخل خونه قرار نداره و مرتب می ره خونه دوستان و مامانش هم نتوانسته از نظر اعتقادی اون طوری که خودش در نظرش هست اون دختر را تربیت کنه ولی به من می گه افراط می کنی
لطفا راهنماییم کنید
پسرم که الآن ۳ سالش هست و سنی نداره رو بفرستم خونه شون (حالا فرضا من به اینجا اعتماد داشته باشم)عادت نمی کنه که هرجا خواست با قشقرق بره؟
ضمن اینکه من پوششون رو گاهی در خونه دیدم (چه دختر و چه مادر) خیلی مناسب یه پسر بچه کنجکاو نیست، خوب ممکن نیست تاثیرات بدی بذاره؟
ضمن اینکه من بهشون می گم هرچقدر دوست دارید بیاید خونه ما و با پسرم بازی کنید ولی خونه شما پسرم با من میاد
البته دنبال بچه دار شدن هم هستم انشاء الله که بتونم پسرم رو از تنهایی در بیارم و تمام تلاشم رو برای بردن بچه م به جاهایی که با بچه های همسن خودش بازی می کنه انجام می دم
ممنون از راهنماییتون
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید