احترام به والدین

سلام و وقت بخیر. ما چند خواهریم که زندگی خیلی سختی داشتیم پدرم شکاک و دست بزن و فوق العاده بداخلاق و مادر بی مسئولیت و بد زبونی داشتیم که اصلا لباس و خورد و خوراک و آیندمون براش مهم نبود. وضع مالی خوبی داشتیم ولی حسرت یه مداد رنگی هم تو دلمون گذاشتن وقتی هم بزرگ شدیم به اولین خواستگار دادنمون و با آدمای بدرد نخور مجبور شدیم ازدواج کنیم. شوهرم 4 سال بیکار بود و بی مسئولیت. خودم از قبل مشکلات روحی داشتم با بیکاری شوهرم صدبرابر شد و مقصر پدرمادرم بودن. الان تنهان اگه کاری داشته باشن یا دکتر بخوان برن میبریمشون مخصوصا من که نزدیکشونم ولی نمیتونم تنها برم بهشون سر بزنم وقتی میرم اذیتم میکنن و تا یه مدت حالم بد میشه. فقط هفته ای یبار با شوهرم درحد نیم ساعت سر میزنم یا خواهرام بیان چند روز میمونیم پیششون. الان گناهی گردن منه؟ چیکار کنم؟