2794

سلام. مادر 28 ساله ای هستم و دارای دو دختر 3 و 1 و نیم ساله. دختر بزرگم بعد از تولد خواهرش پرخاشگر شده. به پتوی خوابش وابسته ست، از همون ابتدای تولد انگشتشو میخورد که با تولد بچه دوم وابستگیش به انگشت خوردن بیشتر شد. تا 1 ماه دیگه میخوایم بعد 5 سال برای اولین بار اسباب کشی کنیم و بریم خونه ای که تازه خریدیم. در حال حاضر شبها بدلیل شیردهی، من کنار دختر کوچیکم میخوابم و دختر بزرگم کنار پدرش. دختر بزرگم یه تخت نوجوان داره که تا الان بدلیل کمبود فضا، جمعش کرده بودیم. ولی خونه جدید که بریم قراره بذاریمش تو اتاقشون که ازش استفاده کنن واسه همین دختر بزرگم خیلی ذوق داره که رو تختش بخوابه. حالا با توجه به این گفته ها ازتون چند تا سوال دارم. 1: اینکه بعد از نصب تخت خواب در اتاق جدیدشون من با دعواهاشون بر سر تخت چیکار کنم؟ یعنی چیکار کنم که سر یه تخت یک نفره با هم دعوا نکنن؟ 2: آیا برای جداکردن جای خواب دختر بزرگم همین الان به بهانه تخت جدید میتونم جاشو جدا کنم؟ (این رو هم میدونم که رفتن به خونه جدید برای بچه ها یه تغییر بزرگه و ممکنه تا مدتها نتونن با خونه جدید کنار بیان) با این وجود کی اقدام کنم برای جدا کردن جای خواب هردوشون؟ آیا بهتر نیست اول دختر دومم رو تا پایان 2 سالگی شیر بدم و بعد از شیر بگیرم و بعد همزمان جای خواب هردوشون رو جدا کنم؟ 3: سوال سومم درباره وابستگی دخترم به پتوش و انگشت مکیدن است. چطور این 2 عادت رو ازش ترک بدم؟ ببخشید که سوالام زیادن. با وجود دو تا بچه کوچیک و دست تنها بودن نمیتونم حضوری به مشاوره برم.

اطلاعات تکمیلی

سن 28 جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده و کودک

دوست عزيز سلام
نكته اول اينكه براي تغيير محل خواب هردو كودك شما بايد از زير يكسالگي اينكار را انجام مي داديد و حالا هم بهتر است هرچه زودتر تغيير محل خواب دهيد، كودك يك و نيم ساله شما امروز هم به غذا خوردن افتاده و نيازش به شير كمتر شده پس جاي خواب هردو را تغيير داده و سعي كنيد تختي مشابه هم داشته باشند و جهت تغيير محل خواب نكته مهم اينست كه هرشب شما و همسرتان به اتاق خواب آنها ميرويد و برايشان قصه مي خوانيد و تا زمان به خواب رفتنشان آنجا ميمانيد و بعد به اتاق خوابتان ميرويد و هرشب اينكار را انجام دهيد نه اينكه شبي كه خسته يوديد و يا خودتان دوست داشتيد اينرا نقض كنيد و به آنها خوشحالي خودتان را نشان ميدهيد.
اما نكته دوم همانطور كه خودتان هم فرموديد باتوجه به اينكه هردو پشت سرهم بودند فرزند اولتان دسترسي كمتري به شما داشته و چون سالهاي اول خودش را هم به ياد نمي آورد بيشتر خشم خود را با پرخاشگري نشان ميدهد، پيشنهاد ميكنم زمانهايي فرزند كوچكترتان را به همسرتان بسپاريد و زماني را با فرزند اولتان به بازي بپردازيد و توجه كامل به او داسته باشيد و نشان دهيد چقدر برايتان باارزش است.
و نكته سوم هرچقدر توجه و بازي هاي مختلف شما با فرزندتان بيشتر بشود انگشت مكيدن هاي او كمتر خواهد شد؛ كافيست وقتي ميبينيد انگشت ميمكد بدون اينكه بفهمد شما متوجه شديد شروع به بازي با دستهايش شويد مثل خميربازي يا نقاشي و سعي كنيد اصلا تكرار نكنيد كه نبايد دست در دهان ببرد.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha