سلام مادر عزیز
بهترین راهکاری که میتونم به شما بگم گذراندن وقت اختصاصی با فرزند بزرگترتان هست . از همسر یا فردی از نزدیکانتان بخواهید که در نگهداری فرزند کوچکتر به شما کمک کند . حداقل نیم ساعت از روز را با فرزندتان زمان با کیفیت داشته باشید : اول لیستی از بازی های لذت بخش که مورد علاقه پسرتان هست تهیه کنید ، بازی هایی که تعاملی هست و در این نیم ساعت نه آموزش بدهید نه تربیت کنید فقط از بودن کنار هم لذت ببرید .هر چه این بازی را اول روز شروع کنید آثارش را بهتر میتونید ببینید . دوم در طی روز به طور تقریبی ۱۰ بار محبت فیزیکی مثل نوازش ،بوس کردن ،در آغوش گرفتن داشته باشید . سوم :حتما با هم ارتباط کلامی داشته باشید به صحبت همایش گوش بدهید ،شما هم در مورد موضوعات مورد علاقه اش صحبت کنید و از کلام محبت آمیز مثل اینکه چقدر خوب شد پسری مثل تو دارم ، بهت افتخار میکنم و .... استفاده کنید زمانی که این ارتباط خوب شکل گرفت حداقل بعد از چندین هفته شروع به صحبت در مورد رابطه خودش و فرزند کوچکترتان داشته باشید کمی از مسئولیتهای فرزند کوچکتر را به وی بدهید خودتان هم ناظر باشید یا فعالیتهای ۳ نفره داشته باشید . زمانی که به برادرش توجه میکند یا رفتار خوشایندی دارد او را تشویق و تحسین کنید.توصیه میکنم این موارد را همسرتان نیز رعایت کند و انجام دهد. فرزند بزرگتر احتمالا احساس عزل شدن بعد از بدنیا آمدن کودک دوم داشته و این حس باعث میشه که این رفتارها رو بروز بدهد .
موفق باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید