2794

سلام. من 23 سالمه و همسرم 27 سالشه، دو ساله ازدواج کردیم و یه پسر یکسال و نیمه دارم سوالم این بود که چه جوری با همسرم که یه همچین اخلاقایی داره برخورد کنم ایشون خیلی بهم گیر بده از لباس پوشیدنم گرفته تا بیرون رفتن و حتی مخالف کار کردنم هست حتی کارهایی از نظیر خیاطی و آرایشگری که کاملآ محیط زنونه ای دارن کلآ نمیزاره تنهایی برم بیرون حتی واسه کارای واجع به مثل خانه بهداشت رفتن برای پسرم و مشکل دومی که دارم اینه که من تو یه شهری زندگی میکنم و خانوادم تو یه شهر دیگه فاصله دو سه ساعته بینمونه همیشه خیلی اذیت میکنه تا منو بفرسته خونه بابام همش میخواد تو خونه باشم و اگه مناسبتی چیزی داشته باشیم مثل عروسی یا عید دیدنی یا حتی عیادت مریض بخوام برم اگه طرف فامیل خودم یا دوستام باشن اجازه نمیده برم از این رفتارش خیلی اوایل ناراحت میشدم و خیلی دعوا و کش مکش بینمون پیش اومد ولی الان کم کم خودمو دارم با شرایط وقف میدم به خاطر کوچولویی که دارم ولی حس میکنم تو زندگی خیلی راکدم به روز نیستم نمیتونم مثل بقیه پیشرفت کنم قدرت تصمیم‌گیری ندارم حتی راجع به لباس پوشیدنم و خونه بابام رفتنم و...

ممنون میشم راهنماییم کنیدچون بارها و بارها تصمیم به جدایی گرفتم ولی نتونستم به خاطر بچم ؟

اطلاعات تکمیلی

سن 23 جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام دوست عزيز 
با خواندن متن شما سوالي برايم پيش امد كه 
همسرتون از اول هم اين رفتارها را داشتن يا به مرور اتفاقي افتاده كه دچار اين  رفتارها شده اند 
قطعا لازمه اين رفتارها بررسي شود توسط متخصص و ريشه يابي شود .
بهتره با همسرتون با ارامش صحبت كنيد ممكن است ايشان نگراني هاي داشته باشند كه با صحبت راجب ان ميتوانيد مسائل را شفاف تر بررسي كنيد .
خود را وقف دادن با عقب نشيني كردن فرق دارد شما براي ارامش بينتون و براي اينكه چالش و بحثي نباشد سكوت كرده ايد و تلاش ميكنيد صورت مسئله را كلا در ذهنتون پاك كنيد 
در برخي موارد ميتونيد برنامه ريزي كنيد اينكه خودشون شما را ببرند خانه پدري يا مكان هايي كه ميخواهيد برويد يا اينكه يك بار امتحاني شما برويد و در كل مسير با ايشان در تماس باشيد كه خيالشان راحت باشد اگر نگراني راجب جاده و اتفاقات دارند 
ميتواند علت اين مخالفت ها اضطراب يا وسواس هاي فكري هم باشد .
جدايي يك تصميم شخصي است كه نياز داره جوانب ان كامل بررسي شود . اينكه شما بخاطر فرزندتون خواهان ادامه زندگي هستيد بسيار با ارزشه اما كودك شما نياز به زندگي در محيط ارام را دارد بهتره با همسرتون صحبت كنيد و با هم به مشاوره خانواده حضوري برويد .

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha