درود بر شما
متاسفم که در شرایط بارداریتون، روزهای سختی رو پشت سر گذاشتید و خدا رو شکر که فرزندتون سالم به دنیا اومد.
وقتی ما که عاشق میشیم، همونطور که خودتون فرمودید، معایب طرف مقابلمون رو اصلا نمیبینیم. در حالی که طبیعتا هر انسانی در کنار خوبیها و محاسنش، حتما کاستیهایی هم داره و ما در صورتی میتونیم در کنار دیگران – همسر، دوست، همکار و ... – به راحتی و در آرامش زندگی کنیم که حساسیت زیادی به خرج ندیم و دیگران رو با تمام خوبیها و ایرادهاشون بپذیریم همونطور که خود ما هم بینقص نیستیم و ظاهر، اخلاق، عادات و رفتارهامون ممکنه از دید دیگران مطلوب نباشه. خصوصا وقتی شخصی مثل همسر شما متوجه اشتباهش میشه و طلب بخشش میکنه، واقعا منطقی نیست که دائم با یادآوری گذشته و اشتباهات او، زندگی رو به کام خودمون و دیگران تلخ کنیم. با این حال، اگر احساس میکنید لازم هست در این مورد با همسرتون صحبت کنید، میتونید در موقعیتی مناسب، در آرامش و با احترام این کار رو انجام بدید. زمانی که هردوتون آمادگی صحبت کردن رو داشته باشید و کسی مزاحمتون نشه. میتونید به همسرتون دربارهی افکار، احساسات و نیازهاتون توضیح بدید. از خانوادهی ایشون اسمی نبرید تا ایجاد حساسیت نکنید. فقط در مورد خودتون صحبت کنید. با خودتون کنار بیایید که در چه صورت میتونید همسرتون رو ببخشید. چون عذرخواهی براتون کافی نبوده. شاید نیاز داشته باشید همسرتون به شما این اطمینان رو بدن که رفتارهای گذشتهتون رو دیگه تکرار نخواهند کرد. شاید نیاز باشه ایشون برای جبران گذشته توافقی با شما ایجاد کنند. اگر فکر میکنید در گفتگویی دو نفره قابل به حل و فصل موضوع نخواهید بود، میتونید به صورت حضوری از یک زوجدرمانگر کمک بگیرید.
به خدای بزرگ میسپارمتون
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید