رفتار درست باخودشیفتگی همسر

سلام خانم عزیز
متوجه دلخوری شما هستم، این رفتارها لزوماً نشان دهنده ی خودشیفتگی ممکن است نباشد، متاسفانه مردان زیادی این ویژگی را دارند مخصوصاً در جامعه ی ما ،که درصد زیادی هم به بی اطلاعی مخصوصاً مردان از ظرافت های رفتاری مربوط می شود و لزوماً نشان دهنده ی نیت منفی نیست، هر چند که در هر صورت خانم ها از چنین رفتارهایی رنج می کشند.
یک نکته را هرگز فراموش نکنید، در زندگی مشترک و یا حتی هر رابطه ی دیگری، ما دوست داریم، طرف مقابل خودش یک سری مسایل را بداند و رعایت کند تا این که ما به او گوشزد کنیم.اما واقعیتش این است که خیلی وقت ها ما خودمان هم به ساده ترین چیزها دقت نکرده ایم و تا کسی واکنش نشان ندهد، متوجه نمی شویم و رعایت نمی کنیم. بنابراین به تدریج و نه یکباره و در شکل یک انتقاد کوبنده ،به همسرتان بازخورد دهید.
مثلا به جای  این که بگویید: تو هیچ وقت تشکر نمی کنی یا قدرنشناسی که حتی ممکن است واقعی هم باشد ولی همسرتان را در لاک دفاعی فرو می برد، بهتر است بگویید: من همیشه برام مهم بوده یا دلم می خواسته که تو از یه چیزایی که راضی بودی تشکر کنی، وقتی تشکر نمی کنی، حس می کنم نمی بینی، یا برات اهمیت نداره یا این که اصلا راضی نیستی. و بازخوردهایی از این دست که در آن به افکار و احساسات خودتان اشاره می کنید نه این که طرف مقابل را متهم کنید حتی اگر متهم باشد، چرا که باعث می شود جواب نگیرید.
به جای نشستن و حرص خوردن و نا امید شدن، یواش یواش یکسری از این بازخوردها یا آموزش ها را به همسرتان بدهید. حتی اگر اولش مصنوعی به نظر بیاید، بعد به تدریج، می تواند تبدیل به یک عادت شود.
آرزوی موفقیت برایتان دارم