کودکی که والدینش را میزند

دوست عزيز سلام
در قسمتي از كتاب كليدهاي رفتار با كودك دوساله آمده است: وقتي كودك دوساله نوزاد جديدي را تهديدي براي خود احساس مي كند ممكن است خشم خود را نسبت به والدينش ابراز كند. او با خود اين گفتگوي دروني را دارد كه "من به شماها اعتماد داشتم و فكر ميكردم فقط مال من هستيد! حالا ببينيد چه بلايي سرم آورديد"

اما اينرا هم بخاطر داسته باشيد كه حسادت كودك اول به دوم كاملا طبيعي است و معمولا در بين خواهرو برادرها اتفاق مي افتد و زمانی که فرزند دوم متولد می‌شود، میزان اقتدار و قدرت فرزند ارشد در خانواده کمتر شده و  فرزند اول كه تاکنون مرکز توجه والدین خود بوده برای حفظ این جایگاه، بطور غیرارادی به خواهر یا برادر خود حسادت می‌کند.

و از آنجايي كه فاصله بین تولد فرزند دوم و اول زیر ۳ سال باشد پيشنهاد ميكنم هرگز سعی نکنید فرزند اول را از فرزند دوم دور کنید و با رفتار خود او را مطمئن کنيد که "تو برای ما همان قدر عزیز هستی که بودی".

و از اطرافيان و نزديكان خود جهت مراقبت از نوزادتان ياري بگيريد و زماني را جهت بودن و بازي و تخليه هيجاني فرزند اولتان تعيين كنيد تا تنها كنار شما باشد و در بازي هايي مانند نمايش عروسكي، گل بازي و خمير بازي و ... انرژي و خشم خود را تخليه كند. مطمئنا با بودن شما كنارش اين رفتار كمتر خواهد شد و سعي كنيد با خواندن داستان برايش درمورد استفاده درست از دستها قصه گويي كنيد .

و در نهايت اينكه نخواهید که این موضوع را درک کند که فرزند دوم چون  نوزاد و کوچکتر است نیاز به رسیدگی بیشتری دارد. این جملات شاید در بزرگسالان جواب بدهد اما برای کودکان اصلا جواب نمی‌دهد.