با سلام من 2 ماهه زایمان کردم این زایمان سومم هست که لوله هامو هم بستم از بعدِ زایمان دیگه میل جنس

سلام دوست عزیز

بارداری و زایمان می تواند بر میل و عملکرد جنسی تاثیراتی بگذارد. این تغییرات به تفصیل در قسمت مقالات سایت زوج خوشبخت آورده شده است. می توانید در قسمت جستجوی سایت (قسمت بالا و سمت چپ سایت)، کلمه بارداری یا زایمان را تایپ کرده و این مقالات را مطالعه کنید.

ادرس سایت در پروفایل بنده ثبت شده است

طبق شواهد علمی، بستن لوله ها و نیز استفاده از قرص واژینال نمی تواند دارای اثر قابل توجهی بر میل و عملکرد جنسی باشد. شما در سن یائسگی نیستید. سن یائسگی در ایران 51 سال و بالاتر (به غیر از موارد یایسگی زودرس) می باشد. هرچند میل جنسی در زنان یائسه، الزاما به واسطه یائسگی افت قابل توجهی نمی کند؛ بلکه میل و عملکرد جنسی این دوران به میزان بیشتری به تجربیات جنسی و زندگی جنسی قبلی زنان (فعال جنسی یا غیرفعال جنسی) بستگی دارد.

از بین عواملی که ذکر کردید، به نظر می رسد بارداری و زایمان (زایمان سوم به خصوص) دارای بیشترین سهم در تاثیرگذاری بر میل و عملکرد جنسی شماست. از این پس، تاثیرات هورمونها بر بدن، میل جنسی، مود و... کاهش پیدا کرده و شما می توانید زندگی جنسی خود را بازیابید.

البته برای اظهار نظر دقیق تر لازم هست شرح حال دقیق تری درمورد میل جنسی قبل از بارداری و زایمان، در بارداری اخیر، وضعیت همسر و... اخذ بشه. اما چنانچه قبلا دارای میل و عملکرد جنسی مطلوبی بودید و صرفا بعد از زایمان دچار این مشکل شده اید و مشکلات دیگری در بستر زناشویی و جنسی خود احساس نمی کنید، این میل تان قابل بازیابی و بهبود هست. اول بپذیرید که بارداری و زایمان می تواند بر میل و عملکرد جنسی هر دو زوج اثرگذار باشد؛ چرا که در این دوران میل جنسی زوج آقا نیز کاهش می یابد (چون آنها نیز باردارند!). در درجه دوم در جهت بهبود آن با کشف علت اصلی بکوشید. چنانچه تنها علت کاهش میل جنسی شما به خاطر زایمان و بارداری باشد، از این پس بهبود پیدا خواهد کرد و چون قبلا میل و عملکرد مطلوبی را تجربه کرده اید، می دانید که بر روی کدام موارد باید کار کنید که زندگی جنسی خود را بهبود ببخشید.

چنانچه از این پس نیز همچنان بی میلی در رابطه را تجربه کردید یا نتوانستید عوامل مرتبط با بی میلی جنسی خود (علیرغم موارد فوق) را شناسایی کنید، از مشاوره حضوری و دقیق کمک بگیرید. امروزه، اغلب مشکلات و اختلالات جنسی قابل درمان هستند، به شرطی که شما برای آن و بهبود آن ارزش قائل باشید و درصدد رفع آن بکوشید و هزینه های مرتبط با آن (مشاوره حضوری، قانع کردن همسر جهت مراجعه و..) را بپذیرید. نیازی به گریه و زاری و ترس نیست، فقط اقدام کنید. در مسیر اقدام قرار بگیرید، مسیر شما را هدایت خواهد کرد (تو قدم در ره نه- ره، خود گویدت که چون کنی).