سلام خانم عزیز
زندگی مشترک مخصوصا با بچه، یک دارایی بسیار ارزشمند است که لازم است تا جای ممکن از آن مراقبت کنیم مگر در مواقعی که به قدری آسیب زا باشد که ترک آن به مصلحت باشد. اگر حتی فقط یک نفر از زوجین مایل به ماندن باشد، حق اوست که تا حدی که در توانش است برای نگه داشتن زندگیش و چیزی که می خواهد تلاش کند. اشتباهات زیادی در همه ی زندگی های مشترک رخ می دهد که لازم است زن و شوهر همدیگر را ببخشند و نیز جاهایی لازم است که از غرور خودمان به خاطر عشق و محبت و مصلحت زندگیمان بزنیم.
این را بدانید که حتی اگر در دادگاه در یک قدمی امضای طلاق نامه باشید یا حتی بعد از آن باز هم امکان تلاش کردن برای برگرداندن زندگی وجود دارد. اگر زندگیتان را می خواهید، بی باکانه برای برگرداندن آن تلاش کنید. اگر به واقع تقصیری انجام داده اید، صادقانه آن را بپذیرید و از همسرتان عذرخواهی کنید و از او بخواهید که اگر سوال و دلخوری دارد از شما بپرسد و مطرح کند و همدیگر را ببخشید و بپذیرید. نیز به ایشان بگویید ، حال که می خواهید برگردید و راجع به این موضوع، صحبت کافی کردید، دیگر پرونده ی آن را ببندیم تا زندگیمان را خدشه دار نکند و نیز به من احساس شرمندگی مدام ندهد. فراموش نکنید تبعات جدایی برای زوجین و مخصوصاً بچه ها کم نیست.
به احتمال زیاد، این تلاش آن قدر ها هم سخت نخواهد بود. از صمیم قلب برایتان آرزوی موفقیت و روشنی دارم.
ممنون ازراهنمایی شما