من و نامزدم با هم نمیسازیم

سلام. دختری ۳۴ ساله هستم با پسری ۳۵ ساله به مدت ۵ سال دوستیم همدیگرو دوست داریم ولی بخاطر اخلاقامون از هم همیشه فاصله میگیریم اون آقا قبلا ازدواج کردن و جدا شدند علت جداییشم علاقه نداشتن به همسرش بوده به گفته خودش، خواستگاری منم اومد ولی بخاطر یه سری اخلاقای بدش خانوادم مخالفت کردند مثلا شکاکیش ،بددهنیش ،دست بزنش ...اینارو خودم به خانوادم گفتم ،دوست پسره من میگفت وقتی تو به من کم محلی میکنی اینجور میشم فکر میکنم تو منو دوست نداری چرا ازم فاصله میگیری چرا قهر میکنی چرا بلاک میکنی و منم بخاطر شکاکی و بددهنیو تهمتاشو افکار منفیشه که همیشه در حالت قهر و بلاک کردنشم اونم خودشو اصلاح نمیکنه و هردومون افتادیم رو دور لج بازی، همدیگه رو هم نمیتونیم فراموش کنیم ولی با همم نمیسازیم هر کاری هم کردم که تموم بشه نشد که نشد حتی یکسال کات بودیم فقط عذاب میکشیدمو گریه میکردم اونم طاقت نیاورد و برگشت ،خلاصه خیلی اوضاع بدی دارم نه اون میره نه من از فکرش در میام وقتی هم با همیم خیلی خوبه همه چیز فقط امان از وقتی که شک کنه و گیر بده الکی الکی مثلا چرا فلان پسرو نگاه کردی یا فلانی دوست پسر سابقت بود که نگاهش میکردی و اینا که منم قاطی میکنم سر این حرفاش

در کل میخوام بدونم راهی هست که با هم خوب بشیم و سازگاری پیدا کنیم؟ چطوری باید اعتمادشو جلب کنم؟ افکارش همیشه نسبت بهم منفیه باید چیکار کرد

اینم بگم قبلا خودم یه اشتباهی کردم خواستم اون اوایل خیانت هاشو تلافی کنم که منو سوار ماشین غریبه دید و از اون به بعد دیدش بهم عوض شد ولی برعکس خودم ادب شدم؟