2794

همسرم به خودش نمیرسه و سیگار میکشه

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 41 بازدید

سلام خسته نباشید. من ۶ ساله ازدواج کردم. یک دختر دوساله دارم. از روز اول به همسرم گفتم که از سیگار و قلیونو این چیزا متنفرم. ولی از دو سال بعد عروسیمون هرازگاهی میدیدم لباساش بو میده. هر بار میگفتم سیگار میکشی میگفتن نه دوستم کشیده لباسم بو گرفته.حتی دستاشم بو میداد.خیلی وقتا باهاش بحث کردم سر این قضیه.چند بار تو کاپشنش تو ماشینش سیگار دیدم ولی گفت مال خودم نیست.این روزا دیگه خیلی شدید شده بوی  لباسش یعنی محاله بیاد خونه بو نده با وجودیکه تو ماشین ادکلن میزنه بعد میاد تو خونه. یعنی مطمئنم خودش میکشه ولی همچنان انکار میکنه.از بوی سیگار متنفرم. این موضوع باعث شده دیگه سمتش نرم. البته خودشم از ترسش سمتم نمیاد. تقریبا یکماهه جدا میخوابیم بهشم گفتم بخاطر بوی بدیه که میدی. هر روز داریم از هم دورتر میشیم اصلا با هم حرف نمیزنیم مثل دوتا غریبه شدیم.خیلی دارم اذیت میشم.نمیدونم چه رفتاری باهاش کنم.اصلا قبول نمیکنه که سیگار میکشه که بخام درباره ترک سیگارش باهاش حرف بزنم.یه مشکل دیگم که داریم تعداد دفعات رابطمونه که هر ماه شاید یکبار رابطه داشته باشیم با وجودیکه من خیلی سعی میکنم به خودم برسم لباسای خوب بپوشم آرایش کنم ولی اصلا هیچ میلی نداره. البته با این وضعش اصلا دوست ندارم بهم دست بزنه. در ضمن اصلا به ظاهرش اهمیت نمیده خیلی شلختست به زور هفته ای یکبار میره حموم در صورتیکه قبلا هر روز حموم میرفت. ناخناش بلند حتما باید چند بار بهش بگم تا کوتاه کنه.خلط گلوشم خیلی زیاده این تف کردن زیادیش عذاب اوره برام. پشت دندوناشم جرم سیاه گرفته که من بهش میگم بخاطر دوده. ممکنه به چیزی غیر از سیگار اعتیاد داشته باشه با این علائمی که گفتم. یکبارم تو ماشینش لول کاغذی دیدم که بوی تریاک میداد.ممنون میشم راهنماییم کنید با همچین آدمی چطور رفتار کنم که اصلاح بشه زندگیمم از هم نپاشه

اطلاعات تکمیلی

سن ۳۰ جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده و زوج درمانی

سلام وقت بخیر
بیان واقعیت به تنهایی کافی نیست! شما باید احساسی را که درباره این موضوع در شما شکل گرفته، به همسرتان انتقال دهید. بهتر است این اتفاق را ناخوشایند توصیف کنید و از پرسیدن سوالاتی که جای بحث باقی می گذارد، خودداری کنید. به طور مثال به جای این که بپرسید:«تو سیگار می کشی؟» بگویید:«دوست ندارم در لباس همسرم سیگار پیدا کنم» چون این سوال می تواند باعث شود او واقعیت را انکار کند یا بگوید که سیگار متعلق به او نیست و این گاهی باعث می شود از شما به دلیل تهمت زدن، بازخواست کند و حتی از شما طلبکار شود! پس بهتر است جای سوال باقی نگذارید و احساستان را به شیوه ای درست بیان کنید.

دومین مرحله اینست که باید صبورانه آماده باشید تا به همسرتان کمک کنید و در این راه دشواریهایی را تحمل کنید و بدانید که ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا به نتیجه برسید. پس صبور باشید و نکات زیر را با دقت و آرامش عملی سازید

هرگز همسرتان را بخاطر سیگار کشیدنش سرزنش نکنید چرا که جز اینکه به مرور از شما متنفر میشود، هیچ نتیجه دیگری در بر ندارد
از شرایطی که باعث ایجاد استرس و نگرانی در همسرتان می‌شود جلوگیری کرده و محیطی آرام را برایش به وجود بیاورید.
برای همسرتان یک گوش شنوا باشید و نشان دهید که او و نگرانیهایش را درک میکنید. به حرفهایش فعالانه گوش دهید و کمتر صحبت کنبد
هرگز و هرگز او را نصیحت نکنید، حتی زمانی که او انتظار دارد نصیحتش کنید!
مراقب باشید که هرگز مچ گیری نکنید و با سوال پرسیدن های بیجا همسرتان را مجبور نکنید که به شما دروغ بگوید. اگر در مورد اینکه آیا امروز سیگار کشیده است یا نه از او بپرسید در صورتیکه کشیده باشد ممکن است برای جلوگیری از عواقبی همچون ایجاد دعوا و مشاجره، ناراحت و عصبانی شدن شما، جلوگیری از ایجاد بی اعتماد شدن شما نسبت به ایشان و ... به شما دروغ بگوید و در مواردی حتی به قسم خوردن دروغ نیز متوسل شود. پس با پرسش هایخود بستر دروغگویی را برای همسرتان هموار نکنید.
به این نکته نیز توجه داشته باشید که در مورد بسیاری از زنان این واقعیت وجود دارد که، آن چیزی که بیشتر از سیگاری بودن همسر، او را آزرده خاطر می‌کند، بی توجهی شریکش نسبت به خواسته او برای ترک سیگار است. اگر شما هم از آن دسته از زنانی هستید که فقط به دنبال تأیید همسر و اطاعت بی چون و چرای او در مقابل خواسته‌هایتان هستید، بهتر است دست از این انتظار بیهوده بردارید و در عوض راه حلی بیابید که بتواند به همسرتان کمک کند.
و در آخر اینکه، توجه داشته باشید که سیگار کشیدن به خودی خود به زندگی لطمه زیادی نمی زند مگر اینکه شما نخواهید با یک فرد سیگاری زندگی کنید. پس اگر شما بتوانید او رو با چنین وضعی قبولش کنید مشکلی ایجاد نمی شود مگر اینکه به حدی برای شما غیر قابل تحمل باشد که جدایی را به زندگی با او ترجیح دهید. اگر راه قابل اطمینانی برای ترک کردن همسرتان ندارید شاید بهتر است به جای اینکه تصمیم به اصلاح او بگیرید خود را تغییر داده و همسرتان را به همین صورت که هست بپذیریدو از جدا خوابیدن بشدت پرهیز کنید.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha