2794

سلام خانوم دکتر راستش من یک سال ونیم هست عروسی کردم و قبلش یک سال عقد بودم وقتی شوهرم اومد خواستگاری تازه داشتیم برای اولین سالگرد پدرم آماده میشدیم و مراسم رو گذاشتیم برای بعد از سالگرد خلاصه اینکه مادرم به یکباره تنها شد و به خاطر بیماری شدید تنگی کانال نخاعی و دیسک کمر شبا خواب ندارن و اعصابشونم بهم ریخته دائم گریه میکنن و حرف از دور از جونشون مرگ میزنن..منزل من با مادرم حدودا ۲ساعت فاصله داره و ۲ هفته یک بار می بینمشون البته با برادرام در یک ساختمون هستن اما خب باز تنها هستن خلاصه اینکه این تنهایی مادرم خیلی عصبیم کرده بعضی وقتا گریه میکنم. شوهرم قول داده خونمون رو جابه جا کنیم و ببریم سمت خونه مادرم تا حداقل روزا بتونم کنارش باشم و بهش رسیدگی کنم ولی مادرشوهرم به شدت مخالفه ولی شوهرم گفته راضیشون میکنم راستش من حتی میترسم بچه بیارم که یه وقت پاگیره اینجا نشیم و همسرم قولش رو فراموش نکنه. همسرم مرد خوبیه و مادرم رو خیلی دوست داره و به فکرش هست کارش هم یه جوره که سمت خونه مادرم راحت تره فقط مشکلمون اینه اونجا اجاره بیشتری باید بدیم و الآن داریم پول جمع میکنیم برای رفتن...

راستش خانم دکتر میترسم از اینکه مادرشوهرم راضی نشه و شوهرم نتونه راضیش کنه منم دائم به فکر مادر مریضم هستم و دلم میخواد کاری براش انجام بدم میشه لطفا راهنمایی کنید چطوری خانواده شوهرم رو مجاب کنم که اجازه بدن یا اصلا این وسط نیازی هست اونا اجازه بدن یا نه.... پس استقلال ما چی میشه؟ میترسم شوهرمم فکرش رو عوض کنن نمیدونم چیکار کنم همش زندگیم شده این افکارات از یه طرف مادرم و تنهاییش از یه طرف بچه دار شدن از یه طرف مادرشوهرم و از طرفی همسرم....

لطفا راهنمایی کنید دیگه خسته شدم کاش ازدواج نمیکردم؟

اطلاعات تکمیلی

سن ۲۹ جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام عزیزم،
استقلال شما یعنی اینکه هر دو نفر رابطه اولویتشون رابطه باشه، الان اولویت شما مادرتون هست !
برادرتون به ایشون نزدیک هستند و این خیلی خبر خوبیه ، اشکالی نداره شما نزدیک مادرتون بشید و بخواین از ایشون حمایت یا مراقبت کنید اما مراقب باشید این حمایت به رابطه خودتون آسیب نزنه 
 همسرتونم همینطور مادامیکه شما به خاطر مامانتون بخواهید خونه رو عوض کنید و همسرتون به خاطر مادرشون نتونند از این محل قبلی نقل مکان کنند هر دو یکسان هستید و نشان دهنده وابستگی و عدم استقلال شماست.

پس با هم گفتگو کنید و منطقی به یک نتیجه برسید و طبق اون عمل کنید، لزومی نداره بقیه راضی باشند! فرقی نمیکنه کی به هر کس جز شما دو نفر مربوط نیست که کجا میخواین زندگی کنید.

درمورد مادرتون هم بهتر شما نقش مادر ایشون و بازی نکنید حمایت خیلی هم عالیه به شرطیکه بالغانه باشه و فرد و فلج نکنه ! اجازه بدید مادرتون با غم فقدان پدرتون کنار بیان و کم کم قدرتشون و به دست بیارن ، حمایت افراطی همیشه مانع از رشد میشه برای هر دو نفر شما! چه کسی که افراطی حمایت میکنه چه کسی که افراطی حمایت میشه!

تجربه شما

login captcha

خیلی ممنون

خیلی ممنون