همسر سختگیر و بداخلاق

 سلام. همسر من ۳۸ساله هست و از نظر اجتماعی مردی خوش نام و محترمه به عنوان همسر هم ظاهرا مردی متعهد هست ولی از نظر رفتاری تو منزل بسیار سختگیر و حتی گاه و بی منطق هست خود من بعد سالها زندگی مشترک به افسردگی و دل مردگی بدی رسیدم که با داروهای ضد افسردگی و اضطراب نجات پیدا کردم ولی حتی خوردن دارو را یواشکی انجام میدادم چون تو همه چیز نظر میده و فکر میکنه من و بچه ها جز به فرمان اون نباید باشیم و یکبار که متوجه دارو خوردنم شد بشدت مخالفت کرد ولی من توجه نکردم و الان چند سالی هست که دیگه دارو نمیخورم و افسردگیم کامل خوب شده رفتارش با پسرم هم خیلی تنده و خیلی جاها میدیدم به ناحق سیلی بهش میزد که الانم تایپ که کردم چشام پر از اشک شد الان پسرم نوجوونه و یه دختر دو ساله دارم دخترم بیماره و بخاطر سرفه شبها نمیتونه بخوابه و گریه میکنه همسرم برخوردهای بسیار بدی باهاش میکنه حتی اگر من مراقب نباشم ممکنه کتکش بزنه و هر شب یا ما را از اتاق بیرون میکنه یا با توهین و تحقیر من و دخترم خودش میره بیرون 

اینم بگم دخترم چون رفلاکسی بود کلا بد خوابه و تو خواب زیاد بیدار میشه و اتفاقا من زود اتاقش را جدا کردم ولی همسرم مخالفت کرد و تختش را اورد اتاق خودمون 

هر دو شاغلیم و هر دو شغلهای سختی داریم از اول ازدواج کل درآمدم را در اختیار گرفت درسته خرج زندگی مشترک میکنه ولی من این رفتارش را بی انصافی میدونم من حتی برای احتیاجات خودم اضافه کاری میکردم تا بتونم تهیش کنم ولی باز اگر همسرم میفهمید همونم نمیزاشت تهیه کنم و معتقده اون باید تشخیص بده من و بچه ها چی نیاز داریم و چی نداریم راستش چند سالیه از این نظر بهتر شده و در مورد من و دخترم کمتر دخالت میکنه اونم بخاطر اینکه شاید کنترل بخاطر مشغله از دستش در میره و خود من هم آگاهانه تر رفتار میکنم‌ و کمتر به نظرات و خواسته هاش اهمیت میدم

حالا من به جایی رسیدم که خیلی مرد خودشیفته و بی منطقی میبینمش وقتی یاد رفتارهای دوگانش می افتم ازش بدجور ناامید میشم منظورم جلوه ای هست که تو اجتماع داره و رفتاری که در خانواده داره اون اینقدر خودش را کامل و بی نقص میدونه که میخواست ارشدش را مشاوره بخونه و معتقد بود خوب میتونه مشاوره بده این در حالیه که من سالها و بارها ازش خواستم به مشاور مراجعه کنیم معتقد بوده مشاورها هیچ کمکی نمیتونن بکنن در واقع خودش را کاملترین میدونه سعی میکنه تو خانواده یا بین همسایه ها بسیار خوب رفتار کنه مثلا شارژ ساختمون را همیشه جلو جلو میده یا گذشت بسیاری نسبت به همه داره من مخالف این رفتارهاش نیستم ولی وقتی میبینم با من و بچه هاش چطوره واقعا ناامید میشم و علتش هم به نظر  فقط اینه که رفتار اجتماعی سطح بالا بهش اعتماد بنفس میده ولی به قول خودش دلیل نداره با ما خوب باشه چون رو دربایستی نداره و بالاخره تو خونه فقط دنبال استراحت هست و ابدا این طرز فکر را نداره که آسایش زن و بچه هاش وظیفه اونه اتفاقا معتقده من وظیفه دارم خونه را فقط برای اون و استراحتش آماده کنم من باید چیکار کنم؟

لطفا راهنمایم کنم چه رفتاری باهاش داشته باشم با توجه به اینکه دنبال محبوبیت اجتماعیه  و خودش و سلامتیش براش مهمترین مسیله هست و اینکه معتقده همسر و حتی بچه ها برای خدمت به اون وجود دارن