احساس افسردگی با وجود مشکلات زندگی

سلام وقتتون بخیر من ۲۴ سالمه و در عرض ۲۰ ماه دو تا بچه به دنیا آوردم دومی الان ۳ ماهشه تیروئیدم کم کاره و اذیتم میکنه بی جونم کرده باید به تنهایی از پس دوتا بچه و کار خونه بر بیام بچه اولم دختره تا الان ۴بار تو بیمارستان بستری شده ریه اش هی عفونت میکنه اصلا یکی از ترس های بزرگ زندگیم اینه که دخترم کی دوباره مریض میشه و تب میکنه یه بارم تا حد تشنج پیش رفت فکر کنید یه زن تنها تو این شرایط چی بهش میگذره تا چند روز مثل وحشت زده ها چشمانم از حدقه بیرون زده و به شدت قرمز شده بود چون شوهرم تو شرکت کار میکنه هر روز صبح زود میره سر کار تا اذان شب از خانوادمم دورم و هیچ دوست و آشنایی ندارم تو این شهر حتی دوستی ندارم که تلفنی باهاش در ارتباط باشم با دوتا بچه زیر دوسال بیرونم نمیتونم برم از صبح تا شب با دوتا بچه کوچیک سروکله میزنم و منتظرم که شب شوهرم بیاد اما اونم وقتی میاد خسته و بیحاله ۷ ساله ازدواج کردیم ولی پیشرفتی نکردیم با این اوضاع جامعه و درآمد کارگری و کرایه خونه و دکتری ها و مخارج بالای زندگی هیچی از خودمون نداریم  منم الان اصلا حوصله هیچی رو ندارم کسل و بی حالم حس میکنم جونی واسم نمونده از طرفی بچه هامم خیلی اذیتم میکنن حتی با شوهرم طوریم که انگار حرف همو نمی فهمیم اصلا وقتی واسه هم نداریم  زندگیمو رو هوا میبینم وخیلی نا امیدم خیلی بد اخلاق شدم همش فکرهای منفی میاد تو ذهنم دستم به هیچ کاری نمیره بهم بگین چیکار کنم از این اوضاع خلاص شم کمکم کنید فکرم اصلا کار نمیکنه