سلام خسته نباشید
من ۲۷ سالمه،۴ ساله که ازدواج کردم دو تا بچه دارم. شوهرم ۳۰ سالشه و شغل آزاد داره (درآمد ماهیانه نداره، باغداره ، درآمد سالیانه از فروش محصول باغ داره)
دو سال اول ازدواج سرکار میرفتم و حقوق داشتم و پولم برای خودم بودم
فقط گاهی اوقات ازم کارتم رو میگرفت و خرج میکرد که دیگه شش ماه آخر کلا کارتم تو جیب اون بود و خرج خونه میکرد (بخاطر اینکه یه مقدار اون زمان مشکل مالی داشتیم )میگفتم اشکالی نداره بذار پیش خودت باشه!
اونم همیشه اظهار ناراحتی میکرد میگفت عذاب وجدان دارم که از پول زحمت تو دارم استفاده میکنم منو ببخش همه اینارو جبران میکنم و...
الان مشکل من اینه که :دیگه بچه هام دنیا اومدن و من دیگه نمیتونم برم سرکار، الان دوساله . شوهرم فقط وقتایی که دو سه روز میخواد بره شهر خودشون رو باغ، بهم پول میده که اونم پول تو جیبی نیست ، میده که دستم باشه برای خورد و خوراک! یا وقتی میخوام برم خرید بهم پول میده (من بخاطر شرایط بچه هام خیلی نمیتونم برم بیرون، دوماهی یه بار خرید میتونم برم) فکر میکنه وقتی خونه هستم جایی نمیرم پس نیازی به پول ندارم!!
من واقعا اینجوری احساس نداری میکنم، من پول تو جیبی میخوام ،دوست دارم برای خودم پس انداز کنم،هیچی ندارم برای خودم!
دلم میخواد ماهیانه بهم پول تو جیبی بده اما حقوق ثابت که نداره بده اینجوری هم هی میخواد یادآوری کنی یا به زبون بیاری که پول بده،،،روم نمیشه! اذیت میشم
چندباری هم گفتم
یه بار میگه چشم، یه بار میگه خودم حواسم به همه چیز هست،یه بار میگه هر وقت پول خواستی بگو چه نیازی به این کاراست من بهت پول میدم، یه بار میگه فعلا دستمون تنگه
آخه تا کی؟؟
خیلی اذیت میشم تو رو خدا کمکم کنید
من خیلی خجالتی ام ،حتی روم نمیشه بگم بهم پول بده بخدا هر بار گفتم کلی خجالت کشیدم
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید