عدم رضایت از وضعیت فعلی خود

سلام وقت بخير من چهار ساله ازدواج كردم  خلاصه وار ميگم كه وقت شما عزيزانو نگيرم طی دوران تحصيل دختر زرنگ  خيلي با انرژی و انگيزه بودم كارشناس صنايع غذايی و ارشد حسابداری خوندم هميشه از شاگرد اولا بودم و اطرافيان خيلی روم حساب ميكردن از اون موقع ميخواستم موقعيت اجتماعی خوبی داشته باشم كار كردن و موقعيت خوب احساس مفيد بودن ميده بهم و اون موقع هم نميتونستم تصور كنم خانه دار بشم يا كار خوبی نداشته باشم يا مثل بقيه خانوما بعد ازدواج خودمو ول كنم و بلافاصله بچه داری كنم ولی حالا به هرحال بعد ازدواج و گذراندن شرايط سخت نامزدی و شروع زندگی تو كرج نمايندگی برندی از كفش هستيم با همسرم كار ميكنم ولی اينكار منو ارضا نميكنه يه ديپلم هم ميتونه اينكارو بكنه ولی من  با اون همه تلاش بيام برای اينكار اينجا اصلا از خودم راضی نيستم بخاطر همينم الان امسال سی ساله شدم چهار سال از زناشوييم ميگذره ولی همچنان بخاطر اينكه خودخوری دارم نميتونم بچه هم بيارم بي زحمت راهنماييم كنين چی كار كنم با اين مشكل كه از خودم راضی نيستم اونم در حاليكه همه جوره همسرمو از شرايط بد به بهترين شرايط رسوندم احساس ميكنم من نردبانی برای پيشرفت اون شدم و كنارش از آرزوهام و خواسته هام گذشتم ولی اوني كه بايد گله مند باشه منم در حاليكه ايشون روز به روز حريصون ميشن و دنبال پيشرفتن .. از اينكه اونطور اون داره در اين مسيری كه من فراهم كردم پيشرفت ميكنه غبطه ميخورم كه ببين قرار بود چي بشه ولي چي شد ؟