سلام
کودکان معمولا از سنین 3-4 سالگی به بعد عمل خود ارضاعی در آنها بوجود می آید . که این امر بدلیل شناخت اعضای تناسلی آنهاست که غالبا به طور اتفاقی این قسمت از بدنشان را کشف می کنند و کنجکاوی آن ها آغاز می شود .
اولین نکته این هست که عمل خود ارضاعی د رکودک با آنچه بزرگسالان آن را تجربه می کنند متفاوت است در واقع نوع لذت در این دو دسته متفاوت است .
پس با درک این موضوع نوع برخورد شما با او متفاوت می شود . در مورد کودک شما شاید به دلیل جراحی که انجام داده نقاط حساس بدنش تحریک شده و این عمل ادامه دار شده است . اما برخورد شما با او بسیار در ذهنیتی که نسبت به بدنش ایجاد می شود مهم است .
اصلا موقع انجام این عمل پرخاشگری یا دعوا و سرزنش با او نکنید . چون در بزرگسالی او را دچار مشکلات بیشتری می کند
اگر فقط محدود به زمان توالت و حمام است برای مدتی این دو شرایط را تحت نظر داشته باشید . وقتی که حس کردید زمان توالت و حمامش طولانی شده به بهانه های مختلف او را صدا بزنید تا از آن محل بیرون بیاید .اشاره مستقیمی به عملی که انجام میدهد نکنید هدف شما کوتاه کردن تایم حمام یا توالت است . در حد این که " مامان به اندام تناسلیت (یا هر عنوانی که موقع آموزش به او گفته اید ) آب نگیر تا زودتر خوب بشه " کافی ست . لحن شما تهدید آمیز واضطراب آور نباشد .
این عمل شکل عادتی برای او گرفته و کم کم برطرف می شود . تعداد تکرار این عمل را قبل از اقدام و بعد از اقدام در نظر بگیرید . انتظار قطع یک باره نداشته باشید اما تعدادش بعد از مدتی کمتر و بعد قطع میشود
می توانید ا پزشک جراحش هم صحبتی در مورد جراحی و عوارض بعد از آن بپرسید .
موفق باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید