دلسوزی های نابه جای مادرشوهرم

سلام.من و نامزدم ۵ سال دوست بودیم الان دو سال عقدیم خدا بخواد اسفند میریم سر زندگی . شوهرم دانشجو بود و بعد رفت سربازی. وقتی درسش تموم شد اومد جلو .با پافشاری من جلو خانوادم ،خانوادم راضی ب ازدواج شدن چون بیکار بود و سرباز .خلاصه الان سربازیش تموم شد و کارآموزی میره خدا بخواد از دی دستش تو جیبش میره شرط خانوادم برای ازدواج داشتن خونه و ماشین بود  که خانواده همسرم محیا کردم سوال من اینه مادر شوهرم خیلی میگه باید پسرم مستقل باشه ولی خودش این اجازه رو نمیده. مثلا میگه پول عروسی و بدین من براتون سرمایه گذاری کنم میگیم چه سرمایه گذاری میگه نمیگم بعدا میفهمید خوشحال میشید. یا حتی راجع به نحوه لباس عروس من و تاج رنگ مو آرایش همه چی نظر میده. البته نظر نمیده اجبار میکنه که فلان کارو کن من یه عروس دارم حتما باید اینجوری باشه بهش میگم پس نظر من هیچی میخنده میگه بخاطر خودت میگم . از رو نمیده حرف حرف خودشه خسته شدم فکر میکنن من ما بچه ایم اجازه نمیدن یکم مستقلانه راجع به زندگی حتی چیزای کوچیک تصمیم بگیریم نمیدونم چه جوری به نامزدم بگم یه کاری کن مادرت انقد راجع به هر چی نخواد نظرش رو به کرسی بنشونه. یا بعد ازدواج نخواد تو زندگی ما باشی . من متولد ۷۴. نامزدم ۷۳