درود بر شما
متوجه نشدم منظور همسرتون از اینکه شما حرف زدن بلد نیستی و باید حرف زدنت رو درست کنی دقیقا چی هست؟ اما این رو میدونم که همین شیوهی تبیین و درخواست، شیوهی صحیحی نیست. ضمن اینکه ایشون به عنوان یک آقای 26 ساله با یک خانم 16 ساله ازدواج کردن و طبیعتا در مراحل خواستگاری و آشنایی با شما، لازم بوده که این اختلاف سنی، طرز فکر، طرز رفتار و برخورد طرف مقابل رو در تصمیمگیریشون لحاظ کنن. مسالهای که در روابط و به خصوص در ازدواج، اهمیت زیادی داره این هست که ما بتونیم طرف مقابلمون رو به همون شکل که هست بپذیریم. و سعی نکنیم او رو مطابق میل خودمون تغییر بدیم. ضمن اینکه لازم هست مهارتهای ارتباط موثر رو یاد بگیریم. و بدونیم که اصولا وقتی مشکلی پیش میاد، لازم هست حل مساله رو بلد باشیم و براش تلاش کنیم. نه اینکه روتین زندگی رو به هم بزنیم و با قطع رابطه، قهر و رفتارهای ناپخته، محروم کردن طرف مقابل و مواردی از این دست بخواهیم طرف مقابل رو تحت فشار قرار بدیم برای اینکه تغییر کنه. پیشنهادم به شما این هست که در فرصتی مناسب به صورت حضوری، محترمانه و در آرامش، با همسرتون صحبت کنید. بهشون توضیح بدید که چه احساسی دارید و درخواستتون دقیقا چی هست. خیلی مفید و واضح طوری که کاملا متوجه بشن، باهاشون صحبت کنید. و پیشنهاد بدید که به صورت حضوری برای زوجدرمانی مراجعه کنید. چرا که ازدواج و روابط هم مثل هر چیز دیگری در زندگی، نیاز به آموزش و مهارتهایی دارن که لازم هست کسب کنیم.
به خدای بزرگ میسپارمتون
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید