2794

ترس بیش از حد کودک

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 34 بازدید 1 تبادل تجربه

سلام

ما شرایط زندگی سختی داشتیم 

ورشکستگی و مشکلات حین ورشکستگی و جابجایی شهر محل زندگی و زندگی با خانواده ام .. 

پسرم کلاس سوم دبستان هست. همیشه اضطراب جدایی از من را دارد. الان تا حدودی بهتر شده شاید هم من اینطور فکر میکنم و به این قضیه عادت کردیم. 

چندماهی هست خونه مستقل گرفتیم، هسرم نیست، من و پسرم و دختر هشت ماهه ام با هم در یک روستای دورافتاده زندگی می کنیم، پسرم اصلا خونه و مدرسه  جدیدش را دوست ندارد.  هر روز به بهونه های مختلف گریه می کند و به مدرسه می رود. در طی روز در مدرسه بارها گریه میکند، به من می‌گوید تو آینه ی داخل راهرو مدرسه خودم را که میبینم دلم میگیرد گریه ام میگیرد، مسئولین مدرسه بارها به من گفتند پسرم خیلی گریه می کند، هر صبح استرس دارد و از استرس و ناراحتی دچار دلپیچه و اسهال می شود.

تهدید های معلم را جدی می گیرد و هر ساعت گریه می کند. مثلا معلم می گوید تکلیف انجام نشود یا این شعر حفظ نشود و... از کلاس یا مدرسه اخراج، یا دعواتون می کنم یا تنبیه و جریمه میشین و... همش تهدید 

پسرم خیلی تهدید ها را جدی می گیرد با اینکه در درس عالی است و معلم بسیار از او راضی است اما همیشه ازین تهدید ها میترسد و اشک میریزد. 

امروز در مدرسه جلسه اولیا هست، از دیروز که آمد خانه با بغض و گریه، که معلم گفته جلسه ی مهمی است و باید مادرها باشند اگر نیایند یا اگر 5دقیقه دیر کنند از مدرسه اخراج میشوید،من میدانم تو بخاطر آماده کردن خواهرم ممکن است دیر کنی و من اخراج می‌شوم. خسته شدم بس که به معلمش بابت رفتارش تذکر دادم نمیتوانم معلمش را تربیت کنم، فقط میخواهم پسرم قوی باشد و بخاطر یه تهدید این همه به هم نریزد. 

میدانم نیاز به مشاوره و روانشناس دارد اما دراین روستا روانشناسی نیست من هم توان پرداخت هزینه های روانشناسی را ندارم. فقط میبینم پسرم جلوی چشمم آب می‌شود و کاری نمیتوانم بکنم. 

لطفا به من راه‌حل بدید. کمکم کنید آرامش را به او برگردانم. 


اطلاعات تکمیلی

سن 9 جنسیت مرد شغل محصل سوم دبستان وضعیت تاهل مجرد
پاسخ مشاور

مشاور کودک و نوجوان

با سلام 

دوست عزيز نگرانی شما قابل درک است ولی همانطور كه مستحضر هستيد فرزند شما دچار بحران اضطراب است كه قطعا نياز به يک پروسه درمان حضوری برای ارائه راهكارهای تخصصی و كاربردی دارد. 

بنابراين يكی از راهكارهای مقطعی انجام تمرينات آرامش بخش می باشد ، بعنوان مثال چند نفس عميق كشيدن و يا اينكه می توانيد از کودکتان بخواهید به چیزی که دوست دارد مثل قدم زدن در ساحل فکر کند. به اينصورت كه چشمانش را ببندد و به صدای  ساحل ، بوی دریا ، شن‌هايی كه در زیر پاهایش هست ، به صدای مرغان دریایی ، صدای موج‌ها فکر کند. اگر این کار برای او اثر داشت می‌توانید از او بخواهید خودش در زمان اضطراب این تمرین را انجام دهد.‏

تجربه شما

login captcha

ممنون از شما 

امتحان می کنیم