سلام وقت شما بخیر
عزیزم شما تنها مادری نیستید که دچار این خطا در مورد فرزندتان میشوید .
کودکان خیلی اوقات مثل کیسه بوکس والدین هستند،که خشم ها روی آنها پیاده میشود.
بهترین و مهمترین کار اینکه پیدا کنید ریشه این همه خشم را !!!
اینکه چه چیز موجب میشود اینقدر کم حوصله و عصبانی باشید .
آیا رابطه عاطفی تان با همسر مناسب است؟؟
آیا مشکل خاصی در زندگی زناشویی تان نیست؟؟
آیا در گذشته خودتان قربانی چنین رفتارهایی از طرف والدین نبودید؟؟
این رو هم بدانید اگر تعامل مثبت(ارتباط مناسب) با فرزندتان ایجاد نکنید ،او اذیت ها و آزارهای بیشتر خواهد شد !
توصیه بنده این است که برای حل این تعارضات جدی حتما مشاوره بگیرید و تلاش کنید که مشکل را برطرف نمایید .
در ادامه بیشتر با کودکتان وقت بگذارید، حرف بزنید ،بازی کنید و پا در دنیای کودکی اش بگذارید تا هم روحیه خودتان بهتر شود ،هم کودک آرامش داشته باشد .
مراقب آزار های کودکتان باشید ،چون تمام آینده او در دستان شماست .
با سپاس
سلام..دوستان نکات خوبی اشاره کردند.چند مورد اضافه کنم..
اگر روزی..
۱.دخترت در آینده بهت حس نامادری داشته باشه و خاله یا هرکس دیگری رو محرم حرفاش بدونه..
۲.دخترت در آینده مورد آزار و اذیت در جامعه قرار گرفت..
۳.دخترت مورد آزار اذیت از طرف همسرش شد..
۴.دخترت برای فرزند خودش همین کار رو کرد..
۵.رفتار همسرت با خودت و دخترت به این شیوه سو گرفت..
۶.گذشته برای دخترت یعنی ناراحتی و اذیت شدن.
...
بدون تو هم تو این حس و لحظات شریکی..اونموقع تو فرصت برای جبران کردن نداری چون چندین ساله الگویی.و هدیه ی زندگیش،کمبود اعتماد به نفسه..
پس بجای رفتن راه اشتباه، برگرد.. رفته رفته بدتر و بدتر میشه که این دست خودت نیست.
بخودت برس..ورزش کن و هر چیزی که نیاز داری.با دختر و خانوادت وقت بگذرون. شاید دچار روزمرگی شدی و از خودت غافل موندی.
حال تو خوب نباشه،حال دختر و همسرت خوب نیست..پس دلایل این رفتارارو جست و جو کن.
بعدم شکر کن فرزند سالمی! داری..خیلیا آرزوی مادر شدن یا همون دختر دار شدن رو دارند..!!!
خداقوت مادر مهر پرور..🌺🦋🕊❤
من پزشک نیستم ... ولی بهت پیشنهاد میدم بری آزمایش بدی اگه خودت و خانوادت صلاح میدونید... من فکر میکنم از کم خونیه ... بهت قرص آهن میدن میخوری ... خوب میشی ان شاالله .
کتک زدن بچه اصلا کار خوبی نیست. حتی اگر میخوای تربیتش کنی هم این راهش نیست
این رفتارتون رو کاملا کنترل کنید، واقعا زندگی و آینده بچتون رو با این حرفا خراب میکنید
من یه بچه ۲۸ سال پیشم
بچه ایی که با خیلی از بچها از نطر مرتب بودن و هوش، نمره مقایسه شده و همیشه دیگران از من بهتر بودن، هنوزم به نظرم همه از من بهترن، با وجود اینکه تحصیلاتم رو ادامه دادم و دختر خیلی خوبی هم هستم ولی هییچوقت اعتماد بنفسی که باید رو نداشتم
زمانایی که به مامانم احتیاج داشتم، همیشه عصبی بود یا بهم توجه زیادی نداشت و اینو باوجود اینکه خیلی وقته باهاش واقعا صمیمیم مثل دوست، هنووزم یادم نرفته
من توو خودم گم شدم،
لطفا اینکارو نکنید...
اگه میخوای یه بیمار روحی تحویل بدی به کارت ادامه بده
الهی بمیرم گناه داره بچه خواهش میکنم اینکارو نکن تنها پناه بچه مادرشه اگه مادرش بهش حمله کنه اون از ترس به کی اعتماد کنه و پناه ببره
ووای من سربچم یه داد میزنم تادوساعت بوسش میکنم تا ازدلش دراد دیگه چه برسه که بزنمش😕
من یه مطلب خوندم گفته بود به بچه ی مهمون دیدین چطور احترام میزارین ناراحتش نمیکنین فضولیاشو تحمل میکنین؟ خوب بچه ی شما که ازون عزیزتر و مهمتره چرا سر هر چیزی سرش داد میزنید یا کتکش میزنید ..باهاش عین یه مهمون رفتار کنین که قراره یه روز از زندگیتون خارج بشه و یه زندگی جدید شروع کنه و چه بسا بخاطر خشونتای کودکی ک هیچوقت فراموش نمیکنه شما رو کنار بزاره ..پس تا فرصت هست به خودتون بیاید و به بچتون عین بچه ی مهمون احترام بزارید
خیلی بده سعی کن هیچ وقت بچتو نزنی..من از بچگیم از مامانم خیلی کتک خوردم.شاید بعدها هیچی نگه ولی مثل یه زخم تازه رو روحیش میمونه.هر موقع یادش می افته ازت متنفر میشه.کتک نزن خیلی برای روحیه بچت بده
منم مثل تو هستم البته همیشه نه فقط گاهی روزا که خیلی مشکلات بهم فشار میاره،بی پولی و بیکاری و...
مشاوره هم خواستم برم اما خب واقعا تا مشکلات زیاد باشه مشاور کاری نمیتونه کنه باید اعصاب آروم باشه تا بتونی حوصله به خرج بدی،نهایتش قرص آرامبخش بدن به آدم