2794
logo

کلیـنـیـک
از ما بپرسید

کلینیک

از ما بپرسید
از ما بپرسید

کلینیک

  1.  کلینیک
  2.  پرسش ها
  3.  روانشناسی
  4.  مرگ فرزند و افسردگی

مرگ فرزند و افسردگی

116 بازدید

 سلام. من ۳۷ سالمه یک پسر سیزده ساله دارم. پارسال تو هفته ۱۳ سقط داشتم امسال حامله بودم هفته ۳۶ بچم به دنیا اومد. بعد ۴ روز موقع انتقال به یه بیمارستان دیگه آسمونی شد. الان ۵۰ روز میگذره حال روحی خوبی ندارم..با قرصی که روان پزشک نوشته خوابم میگیره..هیچکس منو درک نمیکنه.بخدا از تو دارم داغون میشم عکس پسرم و نگاه میکنم چقد راحت خوابیده.یه کلاه که کلاه اکسیژن بود رو سرش همون و فقط ازش یادگاری دارم.فقط بخاطر پسرم بزرگم دارم تحمل میکنم. بخاطرش به جای گریه بغض میکنم..دوست دارم داد بزنم گریه کنم.سرخاکش میرم فقط نگاه میکنم؟

اطلاعات تکمیلی

سن ۳۷ جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
  • افسردگی
  • مرگ
    • پاسخ مشاور

    مشاور خانواده و کودک

    سلام دوست عزيز

    شرايط شما قابل دركه و واقعا متأسفم كه اين اتفاق براتون افتاده و متوجه هستم كه غم بزرگي دارين.
    براي اينكه ديگران بتونن حال شما رو فقط با تصور كردن درك كنن لازمه كه باهاشون صحبت كنيد. با مثال هاي مختلف از احساسي كه دارين حرف بزنين. اينكه چه فكرايي و حسابي مياد سراغتون. طبيعيه كه كسي جاي شما نيست و نميتونه حال شما رو كاملا درك كنه اما با اين كار هم به حال شما كمك ميشه و هم اطرافيان شايد كمي متوجه حالتون بشن. سعي كنيد جلو خودتون رو نگيرين و گريه كنين اجازه بدين پسرتون بدونه كه شما هم احساس دارين و از اين شرايط پيش اومده غمگين هستين. گريه تسكين ميده شما رو. اين شرايط رو افراد متفاوت پشت سر ميگذرونن بعضي ها ٦ ماه تا يكسال و بعضي ها هم كمتر. به خودتون حق بدين و گريه كنين و داد بزنين وقتي دلتون ميخواد. به خودتون اجازه بدين.

    پايدارباشيد.

    تجربه شما

    اولین نفری باشید که نظر میدهید
    login captcha