وابستگی به خانواده

سلام عزیزم،
متاسفم که این شرایط برای شما سخت هست میتونم درک کنم .
اما زندگی با احساس های ما اداره نمیشه بلکه لازمه با مغز و عقلمون تصمیم بگیریم جوریکه احساسهامون و هم مراقبت بشن 
اینکه شما دوست دارید کمک حال پدر و مادرتون باشید اشکالی نداره اما  باید تعادلی بین رابطه خودتون و کمک به سایر آدمهای زندگیتون (هر کسی به جز همسرتون)  برقرار کنید یعنی اولویت همیشه تاکید میکنم همیشه با همسرتون هست برای ایشونم همین صدق میکنه ربطی به جنسیت زوجین نداره 

زندگی که در دوشهر مختلف باشه اونم به مدت طولانی اصلا اسمش رابطه زناشویی نیست مشخصا بهتره به هر ترتیب با همسرتون زندگی کنید.

میتونید درزمانهایی بیاید به خانوادتون سر بزنید این زمانها به شرایط شما بستگی داره اما هر روز یا هفته 3 بار سر زدن معناش وابستگی شدیده که نه تنها حسن و نیکی و محبت نیست بلکه نشانه ضعف عدم استقلال وبلوغ فکری شماست!
از نظر من اولویت با زندگی شماست و شما مسول زندگی خودتون هستید نه پدر و مادرتون ، اگر شما پایه های محکمی در رابطه و زندگی خودتون بسازید بیشتر میتونید در حمایت پدر و مادرتونم باشید وگرنه یک بچه وابسته نهایتا میتونه کارهای خونه یک زوج دیگه (والدینتون) رو انجام بده !