گریه زیاد کودک

دوست عزيز سلام

كودكان اين گروه سنی بواسطه استقلال طلبی كه دارند كسب می كنند می خواهند مالک همه چيز باشند و بعضا با عكس العمل های والدين لجبازی آنها هم تشديد ميشود و معمولا برای رسيدن به خواسته های خود،به غر زدن مداوم، فرياد كشيدن، گريه كردن يا حملات فيزيكی به والدين و همسالان خود دست بزند و تنها زمانی كه ديگران خواسته هايش را برآورده سازند آرام گرفته و از وارد آوردن استرس و ناراحتی بر آنها دست برمی دارد.

و يادمون نره ما بزرگترها سال اول زندگى كودكانمان به آنها ياد ميدهيم راه بروند و حرف بزنند و اولين قدم و اولين كلامشان ما را بسيار هيجان زده ميكند. اما بقيه عمرشان از آنها ميخواهيم ساكت باشند يا آرام بنشينند و اين بسيار غم انگيز است.

پيشنهاد ميكنم از جملات و كلمات نكن، دست نزن، بشين، ساكت باش، گريه نكن، نميشه، نميتونى، خراب ميشه و ... كمتر استفاده كنيد اما به ياد داشته باشيد اگر به فرزندتان نه ميگوييد و او گريه ميكند قرار نيست توجه ويژه ای به او بدهيد. توجه به كار كودک آن را تقويت ميكند. و بدترين رفتار اين است به خاطر گريه كودک، كوتاه بياييد. فراموش نكنيد رمز موفقيت اين است كه تا جای ممكن نه نگوييد اما زمانی كه گفتيد قرار نيست با مانور فرزندتان كوتاه بياييد

و در نهايت اينكه اگر فرزندتان جملات شما رو ميفهمد به او بگوييد ميدونم ناراحتی اما وقتی گريه ميكنی نميفهمم چی ميگی گريه هات كه تموم شد حرف ميزنيم. يادتان باشد زمانی كه خسته شديد، كلافه شديد، دلتان سوخت و كوتاه آمديد؛ چه داد بزنيد چه تنبيه كنيد چه او راب ه خواسته اش برسانيد تنها رفتار اشتباه او را تقويت كرده ايد.
پس صبور باشيد و هر زمانی كه خواست كسی را كتک بزند دستهايش را محكم بگيريد و در چشمهايش نگاه كنيد و بگوييد ما كسي را كتک نميزنيم؛ مطمئنن مداومت شما تاثيرگزار است .