اقدام برای بارداری دوم

درود بر شما

 سن شما و همسرتون که ذکر فرمودید و اینکه هیچ‌کدوم‌تون حوصله‌ی بچه‌داری ندارید، نکات بسیار مهمی هستند. ضمن اینکه انگیزه‌ی افراد از صاحب فرزند شدن بسیار حائز اهمیت هست. آیا بچه قرار هست وسیله‌ی خوشی و پر کردن تنهایی ما باشه، پرستار ما باشه یا...؟ به نظرتون به دنیا آوردن بچه‌ای که حوصله‌ش رو نداریم به نیت اینکه در زمان پیری از ما پرستاری کنه، تصمیم درستی هست؟ اصلا چه تضمین و چه الزامی وجود داره که فرزند ما بخواد تا آخر عمر بخواد کنارمون بمونه؟ ممکن هست شما صاحب فرزند بشید علیرغم بی‌حوصلگی‌تون. و بعد فرزندتون تصمیم بگیره مثلا مهاجرت کنه به یک کشور دیگه. اون وقت تکلیف پرستار پیری و ناتوانی شما چی میشه؟ سوال بعدی اینکه چرا شما منتظر هستید الزاما پیر و ناتوان بشید و بعد فرزندتون به دادتون برسه؟ وظیفه‌ی همه‌ی ماست که از خودمون مراقبت کنیم. رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی مناسبی داشته باشیم و اگر دچار بیماری شدیم، پیگیر درمان‌مون باشیم. و بپذیریم فرزندان ما افراد مستقلی هستند که حق دارند طبق نظر و سلیقه‌ی خودشون زندگی کنند نه اینکه اصطلاحا عصای پیری ما باشند. با تمام این تفاسیر، این زندگی شماست و هر تصمیم بگیرید، مسئولیت و پیامدها و نتایج‌ش متوجه شما و خانواده‌تون هست. پس لطفا با همسرتون مشورت کنید و در این زمینه بیشتر تعمق بفرمایید.

به خدای بزرگ می‌سپارم‌تون