سلام؛ والد عزیز بچهها در این سنین کم کم رفتارهای لجبازی شان شروع میشود چون میخواهند خودشان را ثابت کنند و به استقلال برسند. بنابراین این رفتارها بخشی از مرحلهی رشد شخصیت کودک است؛ بنابراین بهتر است این رفتارها را تلاش کودک در جهت رسیدن به استقلال تلقی کنید تا لجبازی با خودتان . به شما پیشنهاد میکنم هر روز زمان ی را برای بازی کردن با کودکتان اختصاص دهید؛ نیاز کودکتان به توجه را با توجه نشان دادن به رفتارهای مثبت او برآورده کنید؛ نیاز کودکتان به محبت و احساس امنیت را هر روز مورد توجه قرار دهید؛ به هیچ عنوان از تنبیه بدنی و کلامی استفاده نکنید. بیشترین چیزی که شما نیاز دارید قاطعیت همراه با مهربانی است تا کودک شما انضباط و قانونمندی را آموزش ببیند. بهترین کار این است که در این مواقع اگر رفتار کودک بیخطر است و به منظور جلب توجه است رفتار او را نادیده بگیرید گویی اصلا متوجه آن نیستید ولی اگر رفتار آسیبزننده است مثل پرت کردن خود به عقب دستان خود را به علامت اخطار چند بار به هم بکوبید و با قاطعیت بگویید نه پرت کردن ممنوع و مانع این کار کودک شوید و وقتی دست از کارش برداشت جایگزینی برای آن قرار دهید و دوباره توجه و محبتتان را به او مبذول دارید.
در رابطه با خجالتی بودن و نداشتن ارتباط با همسالان باید این مساله را عنوان که با توجه به گزارشی که شرح دادید کودک شما فقط با شما در ارتباط است و ارتباط اجتماعی دیگری ندارد بنابراین این رفتارها از کودک بعید نیست لطفا زمینه ارتباط اجتماعی خود و فرزندتان را با دنیای بیرون فراهم کنید و با او مدارا کنید تا آرام آرام مهارتهای اجتماعی را بیاموزد و با دنیای بیرون مواجه شود. پایدار و پیروز باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید