با سلام خدمت شما دوست عزیز
مطمئنا هم شما و هم نامزدتون هدفتون از شروع رابطه و زندگی مشترک رسیدن به آرامش در کنار همدیگه بوده و اگر علاقه ای وجود نداشت این رابطه ده سال ادامه پیدا نمی کرد اما در روابط بین زوجین عوامل مختلفی آسیب زننده است یکی از این عوامل لجبازی و نپذیرفتن اشتباهات در رابطه است. مطمنا در این شرایط دور ماندن شما و تلاش نکردن برای بهبود رابطه به نفع هیچ کدومتون نیست پس در ابتدا لازمه که با کمک الگوی ارتباط موثر موضوعی که ناراحتتون کرده رو بیان کنید با کمک این الگو که من از فلان موضوع ناراحتم + دلیل ناراحتی تون رو بگید بدون این که طرف مقابل یا خانوادش رو محکوم کنید + بهش یادآور بشید که براتون خیلی مهمه و رابطتون ارزشمنده + در نهایت ازش بپرسید که اون در این رابطه چه شکلی فکر میکنه
ممنونم
حرف زدم ولی همه حرفامو میره به خانوادش میگه و با هم همفکری میکنن و هرکدوم نظراشونو بهش تحمیل میکنن اونم برای اینکه بهشون ثابت کنه بهم رو نمیده خط و نشون میکشه فقط
کلا اولویت اولش خانوادش و خواهر و خواهرزاده هاشن بعد دوستاش بعد من
خرج خانوادشو میده خواهراشم هر روز خدا خونه مامانشونن هر روز دویست تومن براشون خرج میکنه و به نیازای منم اهمیت نمیده پول تو جیبی هم چند هفته یه بار پنجاه تومن میداد لباس اینامم پولشو به خواهراش میداد اونا برام بخرن
کلا خواهراش تصمیم میگرفتن و حق اعتراض نداشتم چون به خانوما و مامانش برمیخورد و همش باید ممنونشون میشدم که برام خرید میکنن