درمان وابستگی شدید کودک به مادر

سلام؛ والد عزیز با توجه به گزارشی که ارائه دادید به نظر می‌آید کودکتان دچار اضطراب جدایی است. اضطراب جدایی برای دوران پیش دبستانی خیلی رایج هست. خصوصا در روزهای اول مدرسه این موضوع دیده می‌شود.کودکان نگرانی و اضطراب جدایی را به شکل‌های مختلفی نشان می‌دهند. یک کودک ممکن هست موقع لباس پوشیدن و آماده شدن برای مدرسه اوقات تلخی کند، یا با معلم بدرفتاری کند، مدام به شما بچسبد و خیلی نشانه‌های دیگر داشته باشد. هر کودکی در اضطراب جدایی و موقعیتهای جدید رفتار متفاوتی دارد. شاید یک کودک خیلی راحت با شرایط جدید هماهنگ شود( به این معنی نیست که شما را دوست ندارد و یا دلش برای شما تنگ نمی‌شود) و یا کودک دیگری زمان طولانی به این شرایط عادت کند. اگر شما بتوانید چه در خانه و یا مدرسه به خوبی اوضاع را مدیریت کنید و با شرایط پیش آمده سازگاری کنید، کودک شما طبیعتا با این روند تنها ماندن در پیش دبستانی کنار خواهد آمد و عادت می‌کند. حالا برای بهتر کردن شرایط موارد زیر را اعمال نمایید: با بچه‌های کلاس قرار بگذارید و خارج ازمدرسه فضایی را برای کودکان فراهم کنید با هم دوست شوند و بهشان خوش بگذرد. هرچه در مورد مسئله‌ای اطلاع بیشتری داشته باشیم کمتر نگران می‌شویم؛ بنابراین در مورد مدرسه و کارهایی که قرار است انجام دهند با کودک صحبت کنید. سوالات او را صادقانه پاسخ دهید.سعی کنید با هم در مورد موضوعی که او را نگران می‌کند صحبت کنید و احساسش را درک کنید و بگویید که دلتنگی طبیعی است و منم دلم برات تنگ میشه و منتظر می‌مونم تا برگردی برام تعریف کنی چه اتفاقاتی افتاده.زمان خداحافظی کوتاه باشد.وقتی کودک‌تان را به مدرسه یا مهد می‌رسانید، زمان توقف را خیلی کوتاه کنید. آرام باشید، کودک را بغل کنید و بگویید، “دوستت دارم، می‌دانم که امروز روز خوبی برات هست، من ساعت یک می‌آیم عقبت، خداحافظ.”.. لبخند بزنید و محیط را ترک کنید.خیلی جدی و با ثبات باشید. حتما از قبل کودک را در جریان برنامه قرار دهید تا برای این جدایی آماده باشد. به هیچ وجه برای ترک مدرسه مردد نباشید. این احتمال را بدهید که ممکن باشد کودک شما گریه کند و یا آشفته شود ولی معلم مدرسه همه امور را در دست می‌گیرد و می‌داند که این مسئله را چطور حل کند. هر چه زمان خداحافظی طولانی‌تر باشد، همه چیز سخت‌تر می‌شود و زمان عادت کردن کودک به شرایط جدید طولانی‌تر می‌شود. اگر بعد از خداحافظی کودک شما شروع به گریه کند و شما مجدد برگردید در واقع به او یاد می‌دهید که گریه تو مانع رفتن من هست. لذا هر روز صبح این داستان تکرار می‌شود. کوچکترین نگرانی شما در کودک تاثیر دارد.کودکان تحت تاثیر نگرانی شما قرار می‌گیرند. پس علاوه بر آماده کردن کودک برای ورود به مدرسه شما باید خودتان را هم آماده کنید. تمرین کنید که چه باید بگویید و چه عکس‌العملی داشته باشید. اگر احساس کردید که می‌خواهید، گریه کنید و این جدایی برایتان سخت هست تا زمانیکه با هم هستید خودتان را خوب نشان دهید زیرا در حالتی که کودک اضظراب را در شما احساس کند، به شما چسبیده و شروع به گریه و زاری می‌کند. حتما سر ساعتی که قول دادید، دنبال کودک بروید. این خوش قولی کمک می‌کند تا در روزهای بعد اعتماد کودک بیشتر شود و مطمئن باشد که شما همانطور که گفته‌اید سر ساعت عقب او می‌روید. در راه برگشت در مورد روزش از او سوال کنید . بر روی نکات مثبت تمرکز کنید. بگویید که چقدر بهش افتخار می‌کنید و از اینکه فردا دوباره به مدرسه برگردد شما کلی هیجان دارید. صبر داشته باشید. خودتان را برای صبح‌های سخت برای چند روز و یا حتی چند هفته آینده آماده کنید. مدام به خودتان بگویید که این روزها تمام می‌شوند و سازگار، آرام و خوش بین باشید. این چند روز را جدی باشید تا کودک شما به این برنامه روتین عادت کند و روزهای بعد جدایی برایش آسانتر باشد. در صورت رعایت تمامی این موارد و ادامه‌ی این شرایط تا دو هفته بهتر است از یک روانشناس کودک به صورت حضوری کمک بگیرید.