رفیق بازی نامزد

دوست عزیز سلام
از کیفیت رابطه ی خودتون توضیحی ندادید، اینکه مشکل شما فقط همین مورد هستش یا در مسایل دیگه هم مشکل دارید؟رابطه ی شما چقد صمیمی هستش؟اگه از روی دلسوزی یا نگرانی برای زندگی یا هر عامل دیگه ای مرتبا با نامزدتون به صورت امری و دستوری صحبت می کنید یا مدام نصیحت می کنید بدونید که راه رو اشتباه میرید و فقط فاصله ی عاطفی بین خودتون رو بیشتر می کنید. لازم هستش مهارتهای زندگی مشترک و از جمله مهارت ارتباط با دوستان و مدیریت اون رو آموزش بببنید و ازش آگاهی پیدا کنید. اگر دوستان افراد مطمئنی نیستن و نگران هستید از افراد متخصص کمک بگیرید.توصیه های زیر میتونه تا حدی کمک کننده باشه:
با نامزدتون صحبت کنید و لذت هایی رو که با دوستاش تجربه می کنه شناسایی کنید. شاید شما هم بتونید اون شرایط رو فراهم کنید و بدون گفتگو از مشکلات روزمره و افکار نگران کننده با نامزدتون  تفریحات لذت بخش بداشته باشید.
بعد از گذار از دوران مجردی ارتباط زوجین باید با دوستان دوران مجردیشون كمتر بشه و اولویتشون همراهی با همسرشون باشه اما توقع قطع كامل این رابطه های دوستانه رو هم نداشته باشید. به هم اجازه بدید در زمان های مشخصی، مثلا آخر هفته ها یا دو روز در هفته با دوستانتون باشید و بقیه وقت رو برای همدیگه صرف کنید.
انرژیتون رو صرف حذف دوستای نامزدتون نکنید بلکه جذابیت های دو نفرگی و با هم بودن رو اونقدر زیاد کنید تا  ترجیح بده روابط متاهلی داشته باشه، بیشتر با شما باشه یا در خانواده وقت بگذرونه.
دنبال علاقه های مشترك، حل مسئله های مشترك و وقت گذرانی های جذاب بگردید. وقتی با هم هستید از كمبودها، انتظارات به زمین مانده و غرغرهای همیشگی حرفی نزنید. بیشتر با هم بخندید.
دوستان مشترکی پیدا کنید که بتوانید رابطه خانوادگی با ونها داشته باشید و به نوعی شما هم در رفت و آمد ایشون با دوستان متاهلش شریک بشین و نامزدتون در روابط خودتون با دوستای متاهلتون وارد کنید.