سلام عزیزم، خوشحالم از سوال خوبی که قبل از بارداری براتون مطرح شده و دارید بهش فکر میکنید،
مادر شدن یک فرآیند "شدن " در زندگیست و تمرین بودن هست در حالیکه شغل و پیشرفتهای دیگر اجتماعی از جنس "داشتن " هست.
ترس شما طبیعیه و اگر در مسیر شناخت خودتون و تعادل بخشهای وجودیتون گام بردارید نه تنها میتونید با این ترس مقابله کنید بلکه ازین تغییر عالی بسیار هم استقبال خواهید کرد ، شما تا اینجای زندگی تلاش کردید که موفق باشید و چیزی خلق کنید که به شما جایگاه بدهد مثلا تحصیلات یا شغل مناسب حالا کم کم یک فرآیند دیگر در هستی به نام مادر شدن برای شما مطرح شده و لازمه بدونید چرا میخواهید فرزند داشته باشید؟
حتما میدونید که خلق و پرورش یک موجود زنده در واقع پرورش یک نسل و دنیایی نو خواهد بود و به مراتب سختر و شاید مهمتر از خلق در فضای دیگر است، پس معنایابی در زمینه زندگی و فرزندآوری و شکل دادن به افکار و عقاید شما به موضوع فرزند داشتن، اصلی ترین اقدام خواهد بود که به راحتی با صحبت با یک درمانگر و مشاور خودشناسی و توسعه فردی میتونید روی اون کار کنیدو به شما بسیار کمک میکنه، بعد ازین مرحله نوبت به اقدامهای ساده تر مثل تشکیل اجتماع جدید برنامه ریزی ومهارتهاو ... میرسه ولی راه حلهای دوم و اونهایی که خودتون ذکر کردید بدون بستر فکری و معنایی خیلی زود قدرت خودشون و از دست خواهند داد! یعنی میخوام صادقانه بهتون بگم اگر بینش و نگرش شما تغییر نکنه باز بعد از بچه دار شدن احتمال اینکه ناراضی پشیمان و یا افسرده بشید وجود داره چون در هر حال باید بپذیرید شما دیگه مثل یک فردی که والد نیست آزاد(هم از نظر زمان و هم گزینه های انتخاب) و بدون مسولیت نیستید پس قبل از ورود به این مرحله آمادگی های لازم اونو کسب کنید.
گفتگو در مورد این موضوع به بحثهای دیگه ای نیاز داره که از حوصله این فضا خارجه
من کتاب بودن یا داشتن از اریک فروم رو بهتون پیشنهاد میکنم اگر متنش سنگین بود نگران نشید و از کارگاه های خودشناسی و توسعه فردی شروع کنید یا با مشاور درمانگر کارروی خودتون و شروع کنید.
براتون آرزوی موفقیت دارم .
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید