دوست عزيز سلام
وقتي دخترتان عصباني يا ناراحت است بهتر است احساساتش را درك كنيد و با او همدردي كنيد؛ پيشنهاد ميكنم در اين مواقع هم قد او شويد و به چشمانش نگاه كنيد و بگوييد (بعنوان مثال)"ميدونم دلت مي خواست خونه مادربزرگ بماني اما ما باهم قرار گذاشته بوديم كه هركسي شب بايد در خونه خودش بماند"
اين شفاف بودن شما در كلامتان به او كمك مي كند تا هم آرام تر شود و هم ياد بگيرد در زمان ناراحتي بايد از كلام استفاده كند.
اما نكته مهمتر اينكه كودكان در اين سنين تازه استقلال طلبي بدست مي آورند و سعي كنيد با بايد و نبايد هاي بيش از اندازه به كودك لجبازي و خشم او را تشديد نكنيد و در عوض محيط و شرايط را به سرعت برايش تغيير دهيد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید