تکالیف مدرسه کودک

درود. روزگاری خوش براتون آرزومندم
یکی از بزرگترین مشکلات والدین در این ایام موضوع نوشتن تکالیفه. این موضوع میتونه دلایل بسیاری داشته باشه که مهمترین اونها جذاب نبودن تکالیف، تعامل نامطلوب والدین و کودک، مشکلات توجه و تمرکز، اختلالات یادگیری، هوش ناکافی و یا مشکلات قانون گریزی محسوب میشه. 

در قدم اول باید تشخیص داد که چرا کودک تمایل به انجام تکالیف نداره. برای این موضوع باید پیش متخصص روانشناس کودک مراجعه کنید.

برای ایجاد جذابیت برای تکالیف شما میتونید تکالیف درسی کودک رو تبدیل به نوعی بازی کنید تا با تکالیف ارتباط بیشتری برقرار کنه و بهتر یاد بگیره، و یا اینکه درخصوص نحوه صحیح تشویق کودک به انجام امور، آموزش ببینید تا بتونید قدم به قدم باعث ترغیب بیشتر فرزندتون به انجام تکالیف بشید. در این خصوص کتابهای بسیاری هست که میتونید تهیه کنید و یا میتونید از روانشناس کودک آموزش بگیرید.

در صورتی که مشکل تعاملی بین شما و کودکتون برقراره و کودکتون حرف شنوی زیادی نداره و یا اینکه کارهارو با قشقرق انجام میده بهتره برای بررسی این تعامل و اصلاحش از یک روانشناس کودک خدمات بگیرید.

اگر مسئله کودک مشکلات تمرکز و توجه باشه معمولا این مشکل باید خودشو در چندین جا نشون بده. به عنوان مثال سر کلاس درس تمرکز نداشته باشه و زود حواسش پرت بشه. توی انجام کارهای مختلفش مثل مرتب کردن اتاق، پوشیدن لباس یا انجام کارهای دیگه به راحتی حواسش پرت بشه. کارها رو نیمه تموم بذاره. وسایلشو گم بکنه. نتونه برای کارهاش برنامه ریزی کنه و ... البته با وجود این علائم فقط میشه به وجود این مشکل شک کنیم و در نهایت باید پیش متخصص بریم چون احتمال داره اینها علائم یک مشکل دیگه باشه! اما اگر متخصص هم نظرش مشکل توجه و تمرکز باشه بسته به شدتش درمانها متفاوته، اگر اختلال شدید باشه دارو درمانی گزینه خوبیه و در این صورت باید پیش متخصص اعصاب و روان (روانپزشک) کودک مراجعه کنید (گاهاً افراد به متخصص مغز و اعصاب مراجعه میکنن که من اصلاً توصیه نمیکنم پس دقت کنید). در کنار دارو درمانی میتونید از نوروفیدبک و آموزش فرزندپروری و یا بازی درمانی هم استفاده کنید. اگر اختلال شدید نیست بهتره با نوروفیدبک شروع کنید و در کنارش حتما آموزش فرزندپروری هم بگیرید و اگر نیاز بود بازی درمانی هم به درمان اضافه خواهد شد.

درمورد اختلال یادگیری مسئله به این صورته که کودک در یک یا دو درس و یا در یک یا دو تکلیف به خوبی قادر به یادگیری نیست و معمولا از یادگیریش درس طفره میره. در این صورت باز هم نمیشه قطعی گفت اختلال یادگیری داره و فقط میشه مشکوک شد چون ممکنه اینها علائم یک مشکل دیگه باشه و باید متخصص مورد ارزیابی مفصل قرار بده. برای این اختلال هم درمانهای آموزشی متنوعی وجود داره که میتونید بهره ببرید. همچنین میتونید در کنار این درمانها از نوروفیدبک و یا tDCS هم بهره ببرید اما فراموش نکنید که اینها برای اختلالات یادگیری فقط درمان مکمل هستند نه درمان اصلی!

مشکلات قانون گریزی همانطور که از اسمش پیداست یعنی اینکه کودک تمایلی به انجام قوانین و مسئولیت پذیری نداره، معمولا این کودکان قوانین خانه و مدرسه رو رعایت نمیکنن و کارها و رفتارهایی نامناسب از خودشون نشون میدن مانند فحاشی و یا دعوا و یا قشقرق، و از این کارشون پشیمون نیستن و معمولا به نظر میرسه این کارو از روی عمد انجام میدن نه صرفا عصبانیت! این اختلال خیلی شایع نیست اما بسیار جدی و قابل پیگیریه چون آسیبهای زیادی برای کودک و حتی جامعه در آینده به بار میاره. برای این اختلال هم مهم ترین درمان، آموزش فرزند پروری و مدیریت تعامل والدین با کودک هست همچنین بازی درمانی میتونه موثر باشه.

و نهایتاً مشکل هوش که پذیرشش بسیار برای والدین سخته و نپذیرفتنش میتونه کارو بدتر کنه. برای تشخیص مشکلات هوش معمولا از آزمونهای وکسلر و استنفورد-بینه استفاده میشه که بسیار مفصل و کاربردی هستند و همچنین آزمونهای دسگری هم وجود داره که به تشخیص دقیقتر کمک میکنه. در صورتی که مشکلات هوش مطرح باشه بسته به میزان هوش، باید کودک رو به انجام امور با تکرار و تشویق، ترغیب کرد و والدین نیاز به آموزشهای خاصی در این رابطه دارند. (نوروفیدبک در این زمینه کمکی نمیکنه)

در انتها باید بگم که یک ارزیابی جامع که معمولا برخی مراکز که کار تخصصی کودک انجام میدن میتونه دقیقا مشخص کنه که کدام یک از این موارد که گفتم مطرحه و بهترین کاری که میشه کرد چیه و از اتلاف وقت هم جلوگیری میکنه.
موفق و پاینده باشید.