ترس کودک و تسلیم شدن او

سلام

پسرم در مواجهه با دیگران دو حالت کاملا متفاوت داره مثلا من رو گاهی میزنه و گاز میگیره و ... یا جواب بزرگتر ها رو حتی اگر رفتارشون کاملا دوستانه باشه بی ادبانه میده مخصوصا اگر نصیحتش کنن و کاملا خلاف حرفشون عمل میکنه ولی در مواجهه با بچه ها رفتارش کاملا برعکس میشه وسایلش رو بی چون و چرا میده و کتک میخوره و در آخرین مورد یک دختر 2 ساله با گاز پوست شکمش رو کنده بود طوری که خون میومد ولی تا چند ساعت چیزی نگفت و نهایتا آروم در گوشم گفت که چه اتفاقی افتاده در حالیکه از درد نزدیک بود از حال بره. وقتی بهش گفتم چرا جلوش رو نگرفتی و یا فرار نکردی من رو زد ولی از اون بچه نه خشمی داشت و نه ناراحت بود و بازم باهاش بازی کرد و فقط تو رفتارش موقع بازی ترس بود.

حتی اسباب بازی های خودش رو هم نمیتونه از بقیه پس بگیره و سعی میکنه خودش بازی دیگه ای بکنه و نادیده بگیره تا اون بچه دیگه اسباب بازیشو زمین بزاره و اون با ترس و هول سریع برش داره یا اگر خیلی دوستش داشته باشه یا ببینه داره کاملا از دستش میره میاد تو گوشم میگه که براش پس بگیرم و من نمیدونم باید چیکار کنم پس بگیرم یا بگم خودش باید این کار رو بکنه.

و بچه های دیگه حتی با زور هم ازش چیزی رو نمیگیرن هیچ مقاومتی حتی برای مهمترین وسایل هم نمیکنه و سریع تسلیم میشه در حالیکه در مواجهه با نزدیکانش خیلی هم سرکش و زورگوست و کوتاه نمیاد.

اوایل خودم بهش میگفتم که باید هوای کوچکترها رو داشته باشه یا اگر بچه های فامیل چیزی ازش میخواستن بهش توضیح میدادم که چقدر خوبه با اونها بازی کنه و وسایلش رو شریک بشه ولی هیچ وقت مجبورش نکردم. حالا هر چقدر و به هر شیوه ای تشویقش میکنم که از حقش دفاع کنه ناراحت میشه و من رو میزنه انگار خشمی رو که از نگرفتن حقش از اونها داره سر من  در میاره لطفا راهنماییم کنید که چطور در این مواقع رفتار کنم و چطور آموزشش بدم که از حقش دفاع کنه؟