نگرانی در مورد روحیات کودک دو ساله

مادر عزیز سلام 

از حرفهاتون متوجه شدم که بخاطر شرایط کاری سختی که دارید زمان کمی برای صرف کردن با کودک خود میگذارید و این باعث نگرانی شما شده که نکنه کودک آسیب ببینه . 
چیزی که باید بگم این هست که در حال حاضر بسیاری از خانواده به خاطر شرایط کاری مجبور هستند که سرکار بروند و کودک خود را به مهدکودک یا یک نفری آَشنا مثله خاله یا مادر بزرگ بگذارند . خب شما این شرایط رو شیفتی کردید و خودتان در کنار کودک ماندید که به نظر من مشکلی ندارد . 
اما موضوعی که مطرح هست اینه که وقتی در کنار کودک هستید مادر با کیفیت و کافی باشید .  رابطه مادر و با کودک بسیار مهم هست مخصوصا در سالهای اولیه زندگی کودک . 
تصور کنید که نخی هست که از یک سمت به ماشین اسباب بازی و از سر دیگر دست کودکی هست و آن را می کشد .مادامی که این نخ باشد کنترل ماشین دست کودک هست و آن را هدایت می کند اما زمانی که این نخ پاره شود ماشین به حال خود رها می شود . 
رابطه بین مادر و کودک هم مثله همین نخ می باشد تا زمانی که رابطه با کیفیت باشد کودک به شما وصل هست اما زمانی که این پیوند آسیب ببیند کودک به حال خود رها می شود و آنجا هست که مشکلات شروع می شود. 

منظور من از رابطه با کیفیت با کودک چیه ؟ 
رابطه ایی که در آن کودک ااحساس امنیت میکند و با مادر پیوند دارد . و نیاز های اصلی او در این رابطه ارضا می شود. حس مادرانه شما به شما این اخطار را میدهد که کودک نیاز به توجه بیشتری دارد ؟ پس حتما دارد . 

چگونه این رابطه را بسازید ؟ 
فرمودید صبح تا ظهر شما کنار کودکتان هستید . از همون تایم بهترین زمان رو انتخاب کنید به مدت نیم ساعت (‌برای شروع ) . زمانی که هم شما سرحال هستید و هم کودک . معمولا بعد از صبحانه زمان خوبی هست . یک لیستی تهیه کنید از فعالیت هایی که مورد علاقه کودک هست و شما هم آنرا دوست دارید . این فعالیت چالشی نباشد که باعث اختلاف نظر شما با او شود . 
در این تایم نیم ساعته اصلا احتیاجی به آموزش دادن نیست یا اینکه بخواهید انتقاد کنید یا تربیت کنید یا نکاتی رو گوش زد کنید . شما 23 ساعت و نیم وقت دارید برای همه ی این کار ها . در این نیم ساعت فقط و فقط با کودک ارتباط بگیرید لذت ببرید از کنارش بودن . با هم حرف بزنید به حرف هاش گوش بدهید و کاملا متوجه او باشید . بین فعالیت هاتون قصه گویی حتما گذاشته شود قصه رو با تمام هیجاناتش برای کودک تعریف کنید این کار باعث می شود کودکدر یک محیط امن به تخیلاتش وارد شود و این برای کودک هم مفید است و هم لذت بخش. و بازی قایم باشک هم حتما باشد چون باعث می شود کودک متوجه شوداگر مامان الان نیست اما وجود دارد و دوباره برمیگردد. 
در طی روز کار مثبت ولو خیلی کوچک هم از او میبینید به او یک فیدبک بدهید مثل دست کشیدن روی سرش یا نوازش یا حتی یک چشمک و هر چیزی که کودک بفهمد شما به او و بودن او توجه میکنید و برای شما مهم است. تعدادش به حس شما مربوط می شود تا هر جایی که فکر کردید توجه مورد نیاز کودک تامین شده . کودکان دو ساله با توجه نیاز دارند و دریافت توجه برای او بسیار مهم است . 
تمام موارد فوق جداگانه برای پدر هم قابل اجراست اما جدای از زمانی که شما میگذارید .
در مورد مهدکودک بردنش هم می تونید تا حول و حوش سه سالگی صبر کنید و بعد آروم آروم او را به مهد کودک بفرستید . اگر موارد فوق را رعایت بفرمائید برای مهد کودکبردنش به مشکلی بر نمیخورید . 

شاد باشید