سلام خسته نباشید. من یک پسر شش ساله دارم و یک دختر چهار و نیم ساله واقعا دیگه از دست پسرم خسته شدم همش لجبازی میکنه یعنی هر چی بگم برعکسشو انجام میده فقط دوست داره شلوغ کنه و حتی کاری همش خواهرشو اذیت میکنه مثلا نشستن دارن کارتون میبینن بعد تموم شدن کارتون یک دفعه زبونشو میزنه به دخترم یا با پاش میزنه یا موهاشو میکشه فقط میخواد جیغشو در بیاره هر جا هم میریم با همه همین طوریه مثل بچه برادرم و خواهرم از اینا بزرگترن بهشون میگیم ببرید با بچها بازی کنید میان میگن پسرت اذیت میکنه بازی رو بهم میزنه یا دیروز دختر برادرمو که سه سالشه انداخته تو باغچه در و بسته اونم جیغ میزنه تازه جدیدا خیلی این طوری شده حدود دو ماهه قبلا بهتر بود خواهرشو اذیت میکرد ولی خیلی وقتا بازی هم میکردن بازیش فقط این شده همش میگه ول کن برم کوچه دوچرخه سواری وقتی هم دوچرخه سوار میشه اصلا راضی نیست بیاد خونه به همه جا سر میکشه با دوچرخش مغازه باباش خونه عموش پدربزرگش پارک فقط به زور میارمش خونه وقتی میاد همش بهونه میکنه گریه میکنه بعد هم اذیت میکنه فقط درو قفل میکنم تا بتونم تو خونه نگهش دارم هر چیزی رو تو خونه هرچقدر هم جای بالایی بزارم که دور از دسترسش باشه هر جور شده اونو میاره پایین میره بالای کابینتا بالای کمد هر جا هیچ جا دور از دسترسش نیست هیچ چیزی هم نمیتونم ازش قایم کنم هر طور شده میگرده و پیداش میکنه واسه کارای خوبش براش جایزه میدم لیست کار خوب و بد درست کردم براش ولی اصلا جواب نمیده وقتی کار بد میکنه میخوام علامت بزنم گریه میکنه میگه نزن ولی باز کار خودشو میکنه حرفای بد و کارای بد میکنه اصلا کلا هر کاری رو بهش میگیم نکن این کار بده کارای خوب رو بهش میگیم این کارو بکن انگار اصلا با اون نیستی اهمیت نمیده مثل رفتیم خونه مادرم میگه من پیراهن سیاه میخوام یگم باشه فردا میپوشونم برات الان شنبه نیاوردم اینجا نمیتونم الان برم بیارم بیشتر از دو ساعت فقط گفت میخوام رفت بیرون اومد گفت میخوام به زنداییش میگفت سوئیچ ماشین رو بده خودم برم بیارم دیگه هر کس هر مدل باهاش حرف زد اصلا قبول نمیکرد باز میگفت بریم بیاریم بغلش کردم آروم توضیح دادم الان نمیشه دعواش کردم اصلا قبول نمیکرد تا این که یکم بردیمش سر کوچه هیئت تا یکم آروم شد ولی اونجا هم همش میگفت همه پیراهن سیاه پوشیدن منم میخوام خلاصه دیگه موندم باهاش چیکار کنم پول مشاوره هم ندارم ببرمش
دوست عزيز سلام
اولين نكته و مهمترين نكته اينست كه مشاوره آنلاين فقط بصورت محدود و ابتدايی ميتواند پاسخگوی شما دوست عزيز باشد و شما نياز به مشاوره بيشتر برای جهت دهی به رفتار كودكتان داريد.
پيشنهاد ميكنم زمان بيشتری برای فرزند بزرگترتان قرار دهيد و در صورتيكه ميتوانيد از كمک های خانوادگی برای مراقبت از دخترتان كمک بگيريد و زمانهايی را در روز برای بودن با پسرتان و بازی با او قرار دهيد تا به او نشان دهيد كه برای شما باارزش و مهم است تا با رفتارهای نادرست( كتک زدن كودكان ديگر و ...) تلاش نكند تا توجه شما را جلب كند .
نكته دوم اينكه برای بيرون بودن فرزندتان از خانه زمان تعيين كنيد (برای مثال نيم ساعت) و سر زمان مشخص شده او را به خانه بياوريد و در صورتيكه همكاری نكرد بعد از آمدن به خانه كاملا جدی به او توضيح دهيد كه خيلی دوست داشتيد تا فردا هم اجازه دهيد دوچرخه بازی كند ولی چون شرايط و قوانين را رعايت نكرده است نميتوانيد اجازه دهيد و روی حرفتان هم ايستادگی ميكنيد(با وجود گريه و ديگر واكنش های كودک) اما از قبل نمی گوييد اگه دير بيای خونه فردا نميزارم بری
و نكته گفته شده را در مورد رفتارهای بعدی نيز ميتوانيد استفاده كنيد.
ضمنا حتما با شوهرتان در مورد قوانينی كه قرار است وضع شود هماهنگ و همسو باشيد و رو حرفتان بايستيد نه اينكه يكی از شما كوتاه بيايد و ديگری مصر باشد چرا كه فرزندتان نيز اين ناهماهنگی را متوجه خواهد شد.
اميدوارم پاسخ گفته شده تا حدودی نگرانی شما را كمتر كند.
سپاس از اعتماد شما.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید