دوست عزيز سلام
ابتدا به شما مادر عزيز تسليت ميگويم.
هرچه سن كودک بالاتر ميرود دركش از مسائل عميقتر ميشود و كم كم تا سن دبستان متوجه ميشود مرگ جزئی از زندگی است و در گروه سنی فرزند شما باور دارد كه برگشت پذير است ممكن است.
پيشنهاد ميكنم در صورتيكه شرايطش برای شما مهيا باشد او را به اين مراسم نبريد چرا كه شما ناراحت هستيد و حق سوگواری داريد اما فرزندتان نميتواند شرايط را درک كند و ممكنه احساس ترس داشته باشد و بترسد شما و پدرش را نيز از دست بدهد و در صورتيكه اين سوال را پرسيد به او دلداری دهيد كه اين اتفاق می تواند خيلی سال بعد وقتی او خود كودكانی دارد ، رخ ميدهد و پدر و مادر از او مراقبت خواهند كرد و سعی كنيد با روش هايی مانند روشن كردن شمع و يا پخش كردن شيرينی و ... به او كمک كنيد تا احساس بهتری را تجريه كند.
و نكته بعد اينكه نياز نيست كه از كنجكاوی كودكتان نگران باشيد و از جواب دادن به او مضطرب نشويد چرا كه او اضطراب شما را ميفهمد و فكر ميكند بايد دليلی برای اضطراب وجود داشته باشد و هر سوالی را كه نمی دانستيد ميتوانيد به او بگوييد كه حتما جواب را پيدا خواهيد كرد و به او خواهيد گفت و بعد از مطالعه می توانيد به او پاسخ دهيد و همچنين مي توانيد تجربه ماهي عيد كه مرد و ديگر زنده نميشود را برايش تعريف كنيد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید