دوست عزيز سلام
دختر شما درست زماني كه در حال استقلال طلبي خودش بود و بواسطه اين استقلال طلبي احساس مالكيت برروي همه چيز حتي شما و پدرش داشته و از طرفي نياز و توجه زيادي از شما دريافت مي كرده و حالا با موجودي روبرو شده و بايد تمام محبت را با او تقسيم ميكرده، گاهي خوبه خودمون را درست جاي او بگذاريم و دنيا را از دريچه ديد او نگاه كنيم.
پيشنهاد ميكنم زمانهايي را از نبروي كمكي استفاده كنيد و اين زمان را براي تنها بودن با او در نظر بگيريد تا به او نشان دهيد كه چقدر براي شما باارزش و مهم است (آلبوم عكس هاي نوزادي اش را مرور كنيد، باهم كاردستي درست كنيد، خمير بازي انجام دهيد و همچنين فعاليتهايي خارج از محيط خانه مانند دويدن و بازي در پارك)و همچنين در كارهاي مختلف به او يادآور شويد كه براي كارهاي برادرش به كمك او نياز داريد و همكاري او را در فعاليتها بخواهيد و نكته مهمتر اينكه قسمتي از مسئوليتهاي او را به پدرش واگزار كنيد تا بيشتر كنار پدرش بازي كنيد و اين خلاء عاطفي پر شود.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید