خیانت و دوست نداشتن همسر

سلام عزیزم، قابل درک است که  در شرایط سختی قرار دارید، امیدوارم با تلاش و شجاعت  بتونید از این مسئله عبور کنید اگرچه این مسیر دشواری های خاص خودش را دارد امام مانند فردی که دچار یک زخم چرکی شده و چاره ای جز جراحی آن نیست شما هم با سختی های این راه دیر یا زود بهتر است روبه رو شوید و از آنها عبور کنید.

 بدیهی است که من در اینجا نمی توانم  کاملاً شما را راهنمایی کنم زیرا راهنمایی مستلزم فرایند گفتگو محور است آن هم به مدت کافی تا همه جوانب  زندگی و شرایط شما بررسی شود

 اما مایلم در مورد  چند موضوع با شما صحبت کنم:

 در واقع خیانت همسر شما به شما مربوط نیست پس اجازه ندهید که این موضوع به شما احساس بی ارزشی یا احساس گناه بدهد حتی اگر به دلیل عدم برآورده کردن نیازهای همسرتان توسط شما رخ داده باشد باز هم  توجیه و دلیل مناسبی برای خیانت نیست چرا که صدها راه بالغانه برای برآورده کردن نیازها و حل مسئله در مورد موضوعاتی که در زندگی از آنها راضی نیستیم برای هر یک از زوجین وجود دارد و خیانت هرگز یک راه حل نیست  لااقل یک راه حل بالغانه نیست، درست مثل این میماند که ما تشنه باشیم از میزبان آب طلب کنید در خواست ما را نشنود یا به هر دلیلی اجابت نکند بعد ما از آب آلوده استفاده کنیم و وقتی که مریض شدیم بگوییم ببین چی بود که ما مریض شدیم تو خونه تو!!

میبینید جمله بالا احمقانه به نظر می رسد  احساس گناه و بی ارزشی در خیانت بین همسران نیز چنین روایتی دارد

 شما نه به خاطر همسرتان و نه به خاطر بچه های تان نمی توانید مدتی طولانی از خواسته خودتان بگذارید یا نیازهایتان را نادیده بگیرید  پس بالغانه با این وابستگی رو به رو شوید و آن را درمان کنید، شما حق دارید که تنها نباشید و این حق و این خواسته را خودتان باید اجابت کنید اگر در رابطه اشتباه قرار دارید با ادامه دادن به آن دردی دوا نمی شود بهتر است زودتر شکست خود در انتخاب اشتباه را بپذیرید:

 از نشانه های قرار داشتن در یک رابطه اشتباه تلاش یک سویه برای حل مسئله است ، مگر آنکه همسر شما حاضر باشد با شما به اتاق مشاوره بیاید و بپذیرد که خطا  کرده است و برای جبران آن ساختن رابطه از هیچ کوششی دریغ نمی کند آن گاه در این صورت شما در نقطه انتخاب قرار می گیرید که آیا می خواهید همکاری کنید و ایشان را ببخشید تا  رابطه را دوباره بسازید یا خیر؟