2794

سلام من و شوهرم هشت ساله ازدواج کردیم دو تا بچه داریم یک پسر 6 ساله و نیمه(امسال میره اول)یک دختر دو سال و نیمه.

از اول بچه دار شدن شوهرم رابطه صمیمی و عشق پدرانه رو با بچه نداشت شاید به این علت که سریع بچه دار شدیم و هنوز خودمونو نمیشناختیم به هرحال مسئله ما نوع تربیت و بچه داری است ،پسرم فوق العاده لجباز و کمی سر به هواست نشانه های بیش فعالی رو تا حدودی داره پیش متخصص نبردمش ولی یادگیری اش خوبه ولی پرتحرکه و زیاد زمین میخوره خیلی در کاراش دقت و ظرافت نداره، من لیسانس میکروبیولوژی دارم اگه خدا کمک کنه دوست دارم ارشد روانشناسی شرکت کنم.پدرش زیر دیپلم است .شوهرم با پسرم به قول معروف آبشون در یه جوب نمیره،پسرم به خواهرش گاهی میزنه ،پرخاشگر ،شوهرم هم همین طور خیلی زود عصبی میشه ،

چندباری به شوهرم گفتم جلوی دیگران عزت نفس بچه نابود میشه وقتی بهش سرزنش میکنی و تنبیه میشه ،شاید در بچگی آرومتر بشه ولی در بزرگسالی پر از عقده های حقارت سرکوب شده است،که بعدها خودشو نشون میده،

معمولا تا اینا رو میگم چند روز بعدش اونقدر جلو دیگران بچه رو تحقیر میکنه که انگار میخواد چیزی رو تلافی کنه،شاید میخواد به من ثابت کنه من بیشتر از تو میفهمم ،بخدا من ادعایی ندارم ،دیگه بریدم بچه ام پاره تنم داره دوران طلایی زندگی اش طی میشه چطور میتونم جلوی این اتفاق رو بگیرم؟

لطفا راهنمایی کنید  

منتظرم .بسیار سپاسگذارم 

اطلاعات تکمیلی

سن 34 جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده و کودک

دوست عزيز سلام
اولين نكته و مهمترين نكته اينست كه پسران از سن ٤ سال به بعد شروع به الگوبرداري از پدر ميكنند و زماني كه الگوي آنها رفتار خشونت آميز يا پرخاشگرانه داشته باشد كودك هم تكرار ميكند و معمولا روي موضوع كم خطرتري تكرار ميكنند همانطور كه پسر شما با خواهرش رفتار ميكند.
پيشنهاد ميكنم ابتدا اگر از نظر بيش فعالي وعدم تمركز فرزندتان حساس شده ايد حتما به روانشناس كودك مراجعه نماييد تا كودك در مدرسه وزندگي آينده اش دچار مشكل نشود و سپس روشهاي رفتار با او را ياد بگيريد و ثانيا اينكه زمان بيشتري براي بازي و كنار او بودن تعيين كنيد تا كنار شما امنيت را تجربه كند و روي شايستگيهايش و تواناييهايش وقت بگذاريد  تا اعتماد به نفس بيشتري را تجربه كنيد.
و در نهايت اينكه بيشتر ما فكر ميكنيم درست ترين روشها و بهترين روش ها را جهت فرزندپروري انجام ميدهيم و تا زمانيكه بخواهيم ديگران آنچه را كه ما ميخواهيم و ميگوييم انجام دهند و گوش دهند تنش ها بيشتر ميشود پس پيشنهاد ميكنم با مراجعه با روانشناس و حضور نفر سومي در زندگيتان شوهرتان را با خودتان همراه كنيد و در شيوه هاي فرزندپروريتان تجديد نظر كنيد.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha