خیانت همسر و تردید برای ادامه زندگی

 سلام. من 10 سال هست که ازدواج کردم از همون ابتدای امر همسرم عصبی بودند و جلوی جمع اگه ناراحت میشدند من را هر نوع تحقیری میکردند اوایل ازدواج تمایل به رفت و آمد زیاد با خانوادش داشتند و اونجا هم مرتب بهم بی احترامی میکردند تا خانوادشم یاد گرفتند و اونا هم احترام بهم نمیگذاشتند و همین هر دفعه باعث دعواهای من و همسرم بود که خانوادت چرا بین من و بقیه جاریهام فرق میگذارند و جلوی اونها بهم بی احترامی میکنند با اینکه از نظر تحصیلات و خانواده و ... من از اونا بالاتر بودم؛ همسر من اول زندگی یک کارمند ساده بود و حتی پول خرید حلقه ازدواجشم نداشت با همه نداریهاش ساختم و تا 8 سال کارم فقط پس انداز بود تا یک خونه خریدیم بعد دو سال از زندگیمون ایشون مدیر شدند و دیگه یادشون رفت که از اول من با چه شرایطی همسرش شدم شروع کرد به ارتباط با خانمهای همکارش و تازه مشکلات جدید من شروع شد من مهندس بودم و اجازه کار کردن بهم نمیداد و در ازاش همون خونه که 8 سال از خورد و خوراک و .... زدیم تا بخریم را بهم داد که دیگه صدام را ببنده تا اینکه من بعد 3 بار سقط و دو سال درمان باردار شدم بعد تولد دخترم ارتباطشون با همکاراش خیلی بیشتر از قبل شد و دعواهای ما هم روز به روز بیشتر و در جواب اعتراضم میگفت همینه که هست نمیخوای به سلامت. به خاطر بچم که نوزاد بود تحمل میکردم تا اینکه گفت محیط اینجا بد هست و بهتره از این شهر بریم تا زندگیت حفظ بشه منم از خدا خواسته که از دست اون خانمها راحت بشم قبول کردم و اومدیم شهر محل زندگی مادرم اینا اما بعد انتقالی همسرم با اینکه به اون شهر اثاث کشی کرده بودیم منصرف شده بود و همش خانوادشو بهونه میکرد که یا میای تو یه واحد کنار اونا زندگی میکنی یا طلاق که بعدا فهمیدم پای یکی از همکاراش میون بوده و باهاش قرار ازدواج گذاشته بود بعد اینکه فهمیدم به دست و پام افتاد که ببخش و زندگی را از این به بعد برات میسازم و .... اما این وعدش هم طولی نکشید و بعد یکی دو ماه اخلاقش از قبل هم بدتر شد فقط خیانت نکرد اما تو خونه مثل همخونه داریم زندگی میکنیم و چون قبلا مدیر بوده و حالا شده کارشناس ساده همش من رو مقصر میدونه با اینکه من با درخواست خودش اومدم و اوایل هم من و هم خانوادم باهاش مخالف بودیم اما میگه تو باعث شدی شغلمو را از دست بدم و آیندم خراب بشه کلا هم آدم درونگرا و عصبی هست فقط تو جمع خانمها خوب هست حالا هم میگه یا جدا شو یا کارمو (استخدام دولت هستن)  رها کنم خونه را بفروش بریم کنار خانوادم یه خونه کوچیک بخریم و بقیشم باهاش یه مغازه بخرم حالا نظر شما چیه؟؟؟ کلا همیشه هم تصمیمات عجولانه میگیره و چند سال بعد میگه چه اشتباهی کردم هر دو 35 ساله هستیم دخترمم  5 ساله